z ponurym Charonem popłyniemy...

Bezkresne są fale morza

tak jak dal przestworza

one są jak wspomnienia

płyną sobie i powracają

fale brzegu dotykają

z przemijaniem oswajają

człowiek płynie z prądem

czasem pod prąd

czasem, może mu  

myśl o śmierci przemknie?

wtedy sobie jęknie, stęknie 

pewne jest, że zostawi swoją łódź

z ponurym Charonem popłynie

do Hadesowego świata wrót 

                       Charon Łódź Masz - Darmowe zdjęcie na Pixabay

zapraszam do zapoznania się z recenzją jednego z moich tomików wierszy

 

Bożena Ciesielska - recenzja tomiku pt."Spacer sumienia"

Alicja Rupińska „Spacer sumienia”, Warszawa 2014

Alicja Rupińska pisze od wielu lat i ma w swoim poetyckim dorobku kilka wydanych zbiorów wierszy. Jednak nie chodzi o ilość opublikowanych tekstów, lecz o ich uniwersalność. Czy po wielu latach trafią ze swoim przekazem do zupełnie innych odbiorców i innej rzeczywistości? Mimo wszystko należy odnotować fakt wydania tomiku „Spacer sumienia”, który zawiera niedużo tekstów (39 wierszy). Tytuł jest niewątpliwie metaforą i skłania do zastanowienia się, na jaki spacer zaprosi czytelnika Alicja Rupińska…
Tematyką wierszy jest życie we wszystkich możliwych sferach, zadawanie pytań i szukanie odpowiedzi. „W zestawieniu zysków i strat / Ubywa ciągle lat / Przybywa ran” - stwierdza osoba mówiąca w wierszu „Szukam swego miejsca”. Pobrzmiewa tu nuta dystansu, ironii i pogodzenia się z losem. Gorzko brzmią niektóre wyznania podmiotu lirycznego jak w tekście „Wiara”: „Wierzę, / choć człowiek / zniszczył człowieka”. Niektóre wypowiedzi mają charakter osobisty, ale często pojawiają się słowa wyrażane w imieniu innych ludzi jak w utworze „Za Sokratesem”: „Pojawiamy się / Przyjmuje nas świat / Żyjemy”. I dalej w tym samym utworze: „Nie zawsze przestrzegający Dekalogu / Zdani jesteśmy na wieczną wędrówkę”. Wiersze z tomiku „Spacer sumienia” cechuje wyjątkowa oszczędność słowa. Autorka preferuje stosowanie czasowników. Odnoszą się one najczęściej do refleksji, przemyśleń i zadumy nad życiem - często ułomnym i grzesznym. Jakby osoba mówiąca chciała odbiorcę przywołać do porządku. Możemy być lepsi, powinniśmy być lepsi… postarajmy się. A jeśli już się zgrzeszy, zawsze można odpokutować, choć czy zmniejszy to wyrządzoną krzywdę i nasze poczucie winy?
Jaką formę artystyczną mają zamieszczone teksty? Dominują wiersze białe, mające zróżnicowaną długość wersów oraz bezstrofkowe, choć czasem zdarzają się teksty z podziałem na zwrotki. Forma zapisu jest dowolna - przeważa brak znaków interpunkcyjnych. Taki układ wierszy pozostawia odbiorcy wielość interpretacji („Nadzieja”: „Przycupnęła / na krawędzi / wczorajszej / nocy / w poszarpanych / łachmanach”). O poetyckości zebranych utworów świadczy nie tylko podział na wersy, ale i użyte środki artystyczne, szczególnie metafory i ich odmiany („Łzy”: „Zasuszyłam łzy/ samotnych nocy / Słowa kłamstw / starłam na popiół”, „Rozsądek / ciągle się / spóźnia”). Pojawia się wiele epitetów: („Zapomniane drzewo”: drzewem samotnym, niebezpiecznym jadem, nieprzychylny wiatr).
Przed czytelnikiem trudny spacer sumienia… do wnętrza nas samych. Czy znajdzie się odpowiedź na pytanie: „Jak przeżyć życie?”

bozenaciesielskaskepe
28 XII 2019 r.

Przejrzałam się w wody lustrze malachitowym

 

Przepłynęłam po niebie

obłoczkiem szafirowym

Przejrzałam się w wody 

lustrze malachitowym

Popatrzyłam na góry 

rozsiewające się w krajobrazie  

pięknymi arkadami 

                   Pani Natury

Przytuliłam się do drzew, 

co kusiły pięknymi konarami

Z cudów życia juz tylko

ta Pani p mi się ostała

Ta, co na symetrię chaosu 

z porządkiem naturalnie przystała

Nigdy nie gub nadziei, nie wyrzekaj się miłości i nie trać wiary

 

Moja nadzieja....Płynie w falach Turkusowego Jeziora Biega w seledynowej sukience...

 

Nigdy nie trać nadziei, nie wyrzekaj się miłości i nie trać wiary

Trzy cnoty Boskie: wiara, nadzieja, miłość. Z nich najsilniejsza miłość - powiadają....
     W naszym życiu to tak, jak w piosence Eleni: ile trzeba przejść dróg......? Ano wiele i to niejednokrotnie tych trudnych, doznając bólu, cierpienia... Wtedy dopiero zaczyna się doceniać i widzieć pewne wartości...Jak ma się wszystko tak od razu-no bo się dostało-tatuś, mamusia, dziadek z babcią itp. dali w spadku...no to fajnie, nie trzeba się wysilać, poświęcać, by czegoś się dorobić.. Swoją drogą to nie fajnie, że jedni opływają"| w majątku-tzw. materii, a inni nie mogą się dorobić podstawowych; mieszkania, domu ..Patrząc tak wokół - ileż widzimy tych dysonansów?  sporo.. Niestety, są tacy, którzy chcą dla siebie jak najszybciej i jak najwięcej dla siebie. Liczą się tylko oni, a inni ? to co? Trzeba mieć dużo sił, żeby przetrwać, żeby z godnością dążyć do swojego celu, żeby iść drogą właściwą, drogą nie na "skróty". Ja-zawsze idę swoją drogą, choć to niełatwe i wymaga wiele poświęceń i trudów..

Zawsze mam NADZIEJĘ, że złe się skończy. Powtarzam sobie: nie rezygnuj, nie poddawaj się, przecież kiedyś będzie-musi być lepiej. Mówiłam sobie: weź się w garść, przecież nie zrezygnujesz, nie poddasz się na finiszu....
Szukaj nadziei - nawet w nieszczęściu....Dzięki temu żyję... Mówią, że czas leczy rany...pewnie tak....ale człowiek pamięta...
    Wiem też, że trzeba mieć świadomość, że, żeby iść dalej trzeba zamknąć za sobą niektóre drzwi...Wiele rzeczy niby się wie, ale....nie jest to takie łatwe.... To takie refleksje...

                 Życzę wszystkim wiary, nadziei i miłości.

Przycupnęła
na krawędzi
wczorajszej
nocy
w poszarpanych
łachmanach
Wyglądała
jak
żebraczka
Prosiła
o  jeszcze                                                     
kolejny raz
Czy jej się uda?
Powiadają,
że jest
głupia
tańczy
bez
muzyki                                 
 w ciemnościach
widzi
ciągle
powtarza
proszę
o
jeszcze
raz

Nadzieja

Moja nadzieja
ma barwy maja
Moja nadzieja
jest koloru szmaragdowego
znajdziesz ją wszędzie
Płynie w falach Turkusowego Jeziora
Biega w seledynowej sukience
pośród pól i łąk
Kwitnie w ogrodach
Szemra w sitowiu
Moja nadzieja
Zawsze do mnie powraca 

Alicja w krainie czarów

 

...w euforii, pełni baśniowych fascynacji...

 Alicja z Krainy Czarów

pokazała nam świat 

różnych rozmiarów

w krąg zaczarowany

przeprowadził nas

króliczą norą

Biały Królik łaskawy

świat realu jest czasem zmorą

kiedy szarawy - magia trwania podporą

ci, co karmią się li tylko iluzją

prędzej czy później pomiarkować muszą,

że mają do czynienia z poślednią fuzją

do pięknych ogrodów

często przechodzi się głęboką studnią

nie każdy znajduje złoty kluczyk

bezmyślnie rzucamy się w wyścig kumotrów

to rajd bez reguł, sporo w nim łotrów

błądzimy w otchłani sporów

wokół, zamiast przyjaciół

mamy sporo wrogów

gramy w znaczoną kart talię

szukamy logiki tam, 

gdzie nielogicznych treści krąg

zaślepieni wielkością swego E G O

zapominamy, że jest jeszcze SĄ D

Biały Królik w bajce 

nauczył się manipulacji

my - jak Pani Gąsiennica

wciąż siedzimy na halucogennym grzybie

w euforii, pełni baśniowych fascynacji

                           
                                   https://pixabay.com/pl/photos/alicja-kraina-czar%c3%b3w-grzyby-fikcja-6024906/

Wincent Wioln Intro I części Koncertu G Dur Na Szlaku

Twoja tęcza

 

Przesyłam ci
promyk słońca
pocałunek
na dzień dobry
Na strunach wiatru
zagram
miłosną pieśń
Poproszę drzewa,

Zdjęcie okładki tomiku poetyckiego: AR -Alicja Rupińska

żeby opowiedziały ci
o mojej tęsknocie
Szepnę słówko ptakom
wyśpiewają skrywane
pragnienia
W kroplach deszczu
ukryję łzy
Zatańczę radośnie
płatkami śniegu
W błyskawicę
zaklnę gniew
Moja miłość cię woła
Jestem  tu
Twoja tęcza


ps. Wiersz publikowany był w tomiku pt.:"Noc poetów" - wydany przez Krakowski Oddział Związku Literatów Polskich 2002.

Dziękuję! Pozdrawiam! Zapraszam!

 

Dziękuję !!!!

Jakże miłym akcentem są dla mnie WASZE odwiedziny. Dziękuję, że mnie znaleźliście, że czytacie.. To dla mnie wsparcie, radość i ciepło. Czasem, jak każdy z nas, mam lepsze i gorsze dni; czasem jest mi smutno i źle. Pozdrawiam wszystkich serdecznie, życzę dobrych dni, mimo często przeciwności losu. Wiara-Nadzieja-Miłość. Wiem, że nieraz człowiek ma już naprawdę dość!- nie poddawajmy się, sama sobie nieraz tłumaczę: Alicja-nie poddawaj się, przecież nie warto, a może na finiszu będzie lepiej. Pozdrawiam WAS serdecznie! Życzę dużo zdrowia - to tak istotne w życiu każdego z nas. Bądźmy tacy normalni; uczciwi, niech nie kieruje nami li tylko zazdrość , zawiść i ten bezmyślny pęd -ten chory - pęd do materii, niech nie towarzyszy na m ta pazerna myśl typu-musimy mieć wszystko za wszelką cenę, a po nas to tylko potop itp. poszukajmy w sobie tych pozytywnych cech, które określają człowieka jako człowieka.

 Zapraszam też na blog dla najmłodszych: DLA NAJMŁODSZYCH (xn--poezjiproz-7gbf.blogspot.com)

Przesyłam WAM dużo pozytywnej energii, nadziei, miłości i wiary, co SZTUKĄ życia jest i tak nas trzyma przy życiu.

                                 

                                        Stokrotki Wazon Kwiaty Białe - Darmowe zdjęcie na Pixabay

Życie ezopową bajką jest...

 

Życie ezopową bajką jest...

Życie ezopową bajką jest
człowiek - czasem znaczy 
               Człowiek
innym razem - zły zwierz
Wygodnie mu w roli pawia, lisa, kpiarza...
Dumny próżnością pawia
zapomina, że nigdy
nie pozna ścieżki żurawia
niedźwiedź nieświadom siły myszy
Jakże jest w swych sądach nieomylny
zaślepiony swego jasnowidztwa sztuką
zapomina, że cierpkość losu może i jego szuka...
Z chciwością lisią
kalkuluje jak brać swoją złupić
jak otumanić innych, jak bliźnich ogłupić
Nawykły jak kruk się chwalić
zapomina, że jego własna głupota

może go powalić...

Oj człowieku,
gdybyś odnalazł w sobie rozum?
Oj człowieku,
ciągle wszystkiego mało masz...
Cwaniactwo za oręż obierasz
Pani PRÓŻNOŚCI podwoje otwierasz
Czasem...zwyczajem wilka...
strój z owczej skóry przywdziewasz
W ezopowej bajce i w życiu zawiera się NAUKA
Smutne, że dla człowieka, to często zbyt trudna SZTUKA

Zadajmy sobie pytanie: ile znaczy nasza  buta, brak szacunku do drugiego człowieka....itp...jakże nieraz   niektórym łatwo przychodzi śmiać się z innych, łupić ich, krzywdzić...jak łatwo  niektórym ludziom  pławić się w luksusie- myśląc, że ten przywilej tylko  im się należy.. 

tak trudno takim ludziom zrozumieć innych w potrzebie, myślą, że  są  panami  świata, że im wolno wszystko...

Mijają wieki, a człowiek wciąż błądzi, szuka, wątpi...wciąż odczuwa ciepło-zimno; odczuwa ból i zadaje ból; Dobrze jak posiądzie choć odrobinę mądrości życiowej, smutne i przykre, kiedy umiera we własnej głupocie-dumie, bezczelności, egoizmie itd. z przekonaniem, że to on ma właśnie rację. Niestety często tak bywa.

https://pixabay.com/pl/illustrations/wielkanoc-symbol-2121022/

ludzie podobni żurawiom

 

Ludzie i żurawie

 

 

Ludzie
  podobni żurawiom
  urodzeni aniołowie
  Pędzą przez życie
  z połamanymi
skrzydłami
Żurawie
podobni ludziom
z rozpiętymi skrzydłami 
stadem lecą
w kluczach

Ludzka łza
i klangor żurawi
to skarga
cierpiących dusz
Tańczą żurawie
na niebie
Wędrują
przez życie

             L U D Z I E

                         https://pixabay.com/pl/photos/%c5%bcurawie-sandhillowe-ptaki-2645334/

drzewa są piękne, kryją w sobie tajemnicę...

 

lubię patrzeć na drzewa...

 

 DRZEWA są piękne, dają schronienie, kryją w sobie tajemnicę.... Lubię patrzeć na drzewa, słuchać szumu ich gałęzi, szeptu spadających jesienią liści.... Patrzę tak na nie i myślę o czym one myślą..... Są bardzo silne, czasem łamią się - jak MY - LUDZIE... 

https://pixabay.com/pl/niemcy-natura-drzewa-listowie-lasy-70567/

DRZEWA

Kiedy jest mi
smutno i źle
myślę o drzewach
Widzę, jak rozplatają
swoje włosy
słonecznym dniem
zmęczone zaś
śpią głębokim snem
Rankiem
spowite siwą mgłą
pochylają się do siebie
mówią coś szeptem
Co?
nie wiem
Gdybym tak mogła...
zrozumieć ich mowę
poznać to...
co im już jest znane
Chcę kąpać się w słońcu
radzić sobie z szałem wichrów
burzą i gradem deszczowych łez
i nauczyć się godnie umierać
tak, jak one potrafią też

tak mi się marzy, by...

 

                                   Kiedy dewaluuje się pieniądz
                                   chwieje się gospodarka
                                  Kiedy dewaluują się wartości ludzkie
                                          zanika człowieczeństwo

                                       ( coraz bardziej to widzę...) Alicja Rupińska

Tak mi się marzy,
by człowiek
swoje myśli,

słowa i czyny 
                         ważył
Tak mi się marzy...
zanim wda się 

w kłótliwe dysputy
zanim ukaże się innym
jako człowiek z ludzkości odarty, 

z człowieczeństwa wyzuty 
niechaj  pierw za i przeciw 
                                  rozważy
z mądrością się brata 
z rozsądkiem swata
prędzej zmieni siebie,
aniżeli zło tego świata 

Tak mi się marzy... 
by miast innych  
ganić i łajać 
samego siebie też
z samokrytyką oswajał 
by człowiek umysł swój
nie tylko jak liszka 
li tylko w podłe fortele
                   miał obfity,
a też i sam był pracowity 
Tak mi się marzy...
No cóż? 
człowiek w zachwycie
swego  EGO
zapomina, że znajdą się inni 
często lepsi od    NIEGO
zapomina, że na ołtarzu
fałszywej sławy
można łatwo się sparzyć...

 

miłować wiedzę

 

Phileo+Sophia

Witajcie serdecznie w nowym tygodniu pro-zy! Wiosna coraz śmielej gości, a i atmosfera świąt wkoło zaczyna narastać.

https://pixabay.com/pl/biedronka-kwiat-natura-wiosna-449333/

Dzisiaj ciutkę o 2. słowach w tytule...
Termin filozofii wywodzi się z języka greckiego "phileo" (miłuję) i "Sophia" (mądrość), co znaczy wiedza.

Filozofia to umiłowanie mądrości, nauka o mądrości; dla starożytnych Greków oznaczała poznanie prawdy.
Początki filozofii na ogół w nauce się odnosi między VI i IV w.p.n.e. (rozmyślania, rozważania).
Ośrodki; Chiny Starożytne, Indie, Bliski Wschód, Basen Morza Śródziemnego. Te ośrodki miały własny system kultury. Zadawano sobie niekonwencjonalne pytania, te, które pozostawały bez odpowiedzi. Trudne pytania, które się oparły o "herezję myślenia". Czym jest świat?
Czym jest nasza egzystencja? Cóż to jest ziemia? Czym jest życie? Co to są gwiazdy, słońce? Dlaczego istniejemy? Czy to przypadek? Czy musimy umierać?
Co będzie po naszej śmierci?

https://pixabay.com/pl/pomnik-herodot-rzeźba-herod-756624/

Te trudne pytania zaczęły się rodzić wtedy, kiedy mitologia już nie potrafiła dać odpowiedzi. Ludziom przestało wystarczać to, co znaleźli w mitologii. Pewną odpowiedź dała religia. Te pytania pchały ludzi do poznania czegoś więcej. Obszar między mitem, a nauką wypełniła filozofia. Jako pierwszy terminem tym posługiwać się zaczął prawdopodobnie Pitagoras.

Cyceron mówił, że filozofia powstała jako środek zaspokojenia ciekawości. Mędrców, którzy przekazywali tę wiedzę zaczęto nazywać filozofami. Platon uznał, że człowiek ma naturę, człowiek inteligentny ma naturę wątpiącą, nakazującą poszukiwać.
      Pytania filozofii starożytnej:
- związane z naszym bytem, dotyczące poznawania 
  otaczającego nas świata
- człowieka jako istoty, dotyczące filozofii wartości
Arystoteles dokonał podziału filozofii na:
- filozofię praktyczną
- filozofię teoretyczną 
Praktyczna, to filozofia moralna, która koncentruje się na kwestiach. Teoretyczna dotyczyła wiedzy o bycie, co jest dla bytu konieczne( metafizyki, przyrody).
Filozofia w swojej historii zajmowała się nieskończoną ilością problemów.

SZANSA

 SZANSA

Mógłbyś
uciec od życia
Złożyć
niepotrzebną
ofiarę
na ołtarzu
wątpliwego
poświęcenia
Zabić
marzenia
pragnienia
uśpić
przekreślić
szczęścia
jutro
Masz do wyboru:
być
przeznaczenia
cieniem
podjąć
walkę?
Skorzystaj
z
szansy

https://pixabay.com/pl/jesen-dunaj-cilistov-river-side-1771094/