"nie bójmy się marzeń"

Proponuję dzisiaj wiersz, który zatytułowałam: "Tak szybko"

Tak szybko ucieka
nam życie

Tak szybko wszystko przemija...AR

Sprinter z niego        
nie lada gratka
ty pędzisz
ciągle do przodu
A jeśli już nawet
przystaniesz
To nie wiesz
Czy dzisiaj?
to było wczoraj?
A wczoraj?
Może dzisiejszym snem
Jawą,
na pewno jesteś Ty
Więc chwytaj każdy dzień
Idź do przodu, mimo ...
Realizuj marzenia
Goń za szczęściem

Wiem, że nieraz jest ciężko. Są niepowodzenia, upadki. Jakże często bolesne. Wiem... sama tego doświadczyłam. Ale...zgodnie z piękną myślą Konfucjusza:  

Naj­większym po­wodem do chwały nie jest to, że nig­dy nie upa­damy, ale to, że pot­ra­fimy się po upad­ku podnieść. 

Takie jest życie. Upadamy, wstajemy. Uczymy sie żyć. Tylko chciejmy żyć, chciejmy wstawać. Chciejmy wyciągać właściwe wnioski.Takie jest zycie. 

"Będę popełniała błędy.
Będę odnosiła sukcesy.
Będę czuła że żyję"  - Nicole Kidman

Jonasz Kofta napisał taki piękny wiersz pt." Trzeba marzyć"

A oto fragment tego wiersza:

[ ...]  Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć [...]    - Jonasz Kofta

A więc nie bójmy się marzeń...

Messalina..

 

Zofia Nałkowska - "messalina literatury polskiej

 Kolejny raz sięgam do Zofii Nałkowskiej. Zawsze podziwiałam jej geniusz, jej kunszt literacki. Zofia Nałkowska - pisarka, publicystka, autorka dramatów, diarystka. 

http://streszczenia.pl/autor/nalkowska-zofia/

Link: http://culture.pl/pl/tworca/zofia-nalkowska

Pisarka, publicystka, autorka dramatów, diarystka. Urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie, zmarła 17 grudnia 1954 roku tamże. Córka Wacława Nałkowskiego, geografa, publicysty i pedagoga, oraz Anny (z Šafránków), nauczycielki i autorki podręczników geografii; siostra Hanny Nałkowskiej, rzeźbiarki. Kształciła się na pensji w Warszawie, następnie studiowała na tajnym Uniwersytecie Latającym. Debiutowała w 1898 roku wierszem "Pamiętam", opublikowanym w "Przeglądzie Tygodniowym". Pierwszy utwór prozą, opowiadanie "Orlica", ogłosiła w 1903 roku w "Ogniwie".[...] Czytaj całość: http://culture.pl/pl/tworca/zofia-nalkowska

Autorka znanych dzieł takich jak m. inn.: Medaliony,Granica, Romans Teresy Hennert, Dom nad łąkami, Niedobra miłość i innych - odeszła jako spełniona artystka, uznana i nagradzana autorka swoich dzieł.  

   Niestety jej życie prywatne, rodzinne nie układało się zbyt "różowo". Było w nim dużo ekscesów, bolesnych romansów. Z tejże też okoliczności nazywano ją messaliną literatury polskiej na cześć cesarzowej rzymskiej, słynącej z erotycznych ekscesów. W swoim burzliwym życiu nie znalazła wielkiej miłości, której tak pragnęła i poszukiwała doznając "ran". 

...a ja lubię wędrować aleją wierzb i brzóz...

 

Posłuchaj wędrowcze

POSŁUCHAJ WĘDROWCZE

Witajcie serdecznie!

Dzisiaj zaprezentuję Wam wiersz z

tomiku noszącego roboczy tytuł: 

"Aleją wierzb i brzóz".

                    [...] a mnie tam najlepiej

                          gdzie złote łany zbóż

                          gdzie aleje lip i wierzb [...]

                                   Posłuchaj wędrowcze

Polska to piękny kraj

Góry, lasy, woda

Ekologia, przyroda

To nasz polski raj

Byłeś u podnóża Karpat

Na szczytach Tatr

Poznałeś czarny Śląsk

Urzekł cię Kraków, Wieliczka,

Częstochowa

Pejzaż mazowiecki, Podlasie

Plac Zamkowy, Starówka

Nieodparty urok Wilanowa

Koncertu słuchałeś

w Żelazowej Woli

Odwiedziłeś starożytny raj

Arkadii i Nieborowa

Ciągle ci mało, więc wędruj do woli

Niech cię niesie mazurskich jezior wiatr

Frombork, Malbork, Żuławy, Gdańsk

Z bursztynowego ruszaj

na piastowski szlak

Wielkopolska, Kujawy,

drumlinowe pola, rynnowe jeziora

Dalej, w drogę!

Tej wędrówki jeszcze nie koniec

Nad jeziorem młyńskim, na wzgórzu

Bocieniec

Ośrodek "Wilga" zaprasza

Przybądź tu,

gdzie skwar lata

łagodzi cień drzew

gdzie wiosennego poranka

zbudzi cię ptaków śpiew

W kolorze spadających liści

znajdziesz przemijania sens

Zrozumiesz taniec życia

Biel śniegu złagodzi groźny kolor nocy

Kujawska równina swą melodię gra

Niech tę "małą ojczyznę"

coraz więcej wędrowców zna

                                                 darmowe zdjęcia pixaby

Ta moja "Mała Ojczyzna", w której się urodziłam, wychowałam, mieszkałam to Ziemia Dobrzyńska. To Dobra Ziemia ( tak, jak ją nazywa prof. Mirosław Krajewski).

Dolomity

 

DOLOMITY - Wędrówek c.d. ZAPRASZAM

Witajcie serdecznie!
Dzisiaj z cyklu wędrówek c.d.

         DOLOMITY

Między doliną

Piawy i Adygi

Odmyka swe podwoje

kraina tajemnicza

W jej sercu wznoszą się

pasma Alpe di Siusi,

Catinaccio d' Antermoia

Królowa Marmolada

zaprasza do

lodowcowej wieży

                  Dolomity: http://tani-swiat.pl/tag/dolomity/

W dawnym ogrodzie Laurena

strzelają w górę

czerwone iglice

współczesnej warowni.

Nad Doliną Gardeny

czuwają strażnicy

Po zimowej warcie

na zboczach gór

łąki roztaczają swe cuda

Tańczą wśród siana

szarotki i sasanki

pierwiosnki i storczyki

Pod włoskim niebem

na szczytach alpejskich gór

spróbuj usłyszeć

muzyki sfer choć dźwięk...

                             

W sercu tej ziemi

W sercu tej ziemi

W sercu tej ziemi

znajdziesz

muzykę przedziwną

To dobrzyńska kraina

swą melodię gra

Kłaniają się gościom

drumlinowe pola

Szumią tajemniczo

wierzby i sosny przydrożne

Ostatni wiatrak nostalgią częstuje

W sitowiu jezior

samotnym dworku, ocalałym pałacu

w rozmodlonych krużgankach

kościołów i kapliczek

historia o regionie opowiada

Cudowna Pieta Oborska

o miłosierdziu przypomina

Modli się za nas Matka Boska Skępska

Martwi - Chrystus Frasobliwy

Jerzy Pietrkiewicz pisał i dzwonił

Z Londynu

W Szafarni Chopin wciąż mazurki gra

Każde drzewo, kwiat gajowy zawilec

lipa, dąbrowa

miłość do małej ojczyzny

w sobie chowa

przypis: tytuł wiersza zaczerpnięty z książki Mirosława Krajewskiego

"W sercu tej ziemi" (Rypin 2000, Dom Wydawniczy Verbum)

..tu każdy kwiat historię miejsca
  opowiada....















....znajdziesz muzykę przedziwną [...] 
  
        Ja usłyszałam i wciąż słyszę, nawet, jak mnie tam nie ma,
    to tę muzykę przechowuję w sercu, w pamięci....
       Zabieram ją ze sobą w tej swojej wędrówce życia.
    O czym mówię? O jakiej ziemi? O miejscu-miejscach, w          których przyszłam na świat, w których wzrastałam, a później spędziłam swoje dorosłe życie. Tam to wszystko się zaczęło....
    Mój pierwszy krzyk, moja pierwsza łza, mój pierwszy uśmiech, radość i moja pierwsza łza, mój pierwszy ból....
Moje pierwsze oczarowania i moje pierwsze rozczarowania.....
    Moja radość i cierpienie, a tego było w moim życiu sporo....
    Moja Ziemia Dobrzyńska, jak powiada 
                  prof. Mirosław Krajewski - Dobra Ziemia....

..tu każdy kwiat jet ......zdjęcie: Alicja Rupińska

  "Kim człowiek jest i kim się stanie, musi być jakoś chronione przez korzenie tkwiące w tej tajemnicy, którą jest dla każdego
 z nas przyjście na świat i miejsce, gdzie to nastąpiło. Mały punkt na globie nie wybrany przez żadnego z nas, nawet choćby miał zostać wybrańcem losu. Co mniejsze, tym bardziej własne."  - Jerzy Pietrkiewicz; "Małe ojczyzny na mapie czasu", Warszawa 2001 r.

Tak pięknie pisze o swojej małej ojczyźnie - Jerzy Pietrkiewicz - Książę Poetów Ziemi Dobrzyńskiej.
     Na Kujawach i ziemi Dobrzyńskiej nie brakowało i nie brakuje na szczęście - ludzi, którzy chcą pozostawić po sobie ślad, choć cząstkę siebie dla potomnych. Jak to się dzieje?, że ta ziemia ma tylu ludzi z pasją tworzenia? Może to sprawia melancholia kujawskich równin?, może szumu dobrzyńskich wierzb i sosen przydrożnych, widok dobrzyńskich krajobrazów...?  Jedno jest pewne:

   ...w sercu tej ziemi znajdziesz 
      muzyke przedziwną
      maki, magnolie
      stokrotki, złociste pola rzepaku
      to kujawska równina swą melodię gra...

Wiersz pochodzi z "Album II" - druga edycja - antologia wierszy wydana nakładem Miejsko - Powiatowej Biblioteki Publicznej w Rypinie; 2003 rok. 
     Zdaniem historyka literatury prof. Jerzego Podgórskiego: "Włocławek jest zagłębiem poetyckim".

     Mijają lata, a magia miejsca wciąż trwa....
     Tu każde drzewo, każdy kwiat kujawską nutę zna....
     Nad losem naszej małej Ojczyzny 
     czuwa Kasprowicz Jan,
     Jerzy Pietrkiewicz....
     Chopin w Szafarni wciąż 
     swoje mazurki gra......

wiatr osuszy nasze łzy...

 

zły jest człowiek, co drugiemu człowiekowi zadaje cios pamiętaj, że od wiek wieków

 

wierzę, że ludzkość przetrwa ten cios wierzę, że wiatr osuszy nasze łzy

 Nie wiedziałam,  że

jeszcze kiedyś przyjdzie

taki czas...

nie przewidziałam, że

na wojnę przyjdzie ci iść

synku, wybacz mi...

opowiadałam ci o pięknym świecie

uwierzyłeś, że człowiek człowiekowi bratem

pokazywałam ci napis: NIGDY WIĘCEJ WOJNY

tak bardzo w to wierzyłam

synku, wybacz mi...

odganiałam te przeklęte myśli

o wojnie, głodzie, cierpieniu

uwierzyłam, że zawsze już

budzić nas będą ptasie trele

nie wybuchy rakietowe

dziś zostało z tego tak niewiele

synku, wybacz mi...

zapomnieli ludzie o Bogu

zapomnieli ludzie o normalności

zapomnieli ludzie, że to co pewne

niepewnym jest

zapomnieli, że ludzie powinni ludźmi być

synku, wybacz mi...

wbijano nam do głowy przez lata,

że człowiek bogaty PANEM świata,

a ja ci mówię synku, że:

jest jeszcze BÓG

jest jeszcze NATURA

jest jeszcze OPATRZNOŚCI ręka

synku, wybacz mi...

ludzie zachłyśnięci siłą mamony

uśpieni bogactwa wonią

zagubiliśmy zwykłą, a tak potrzebną

czujność żurawia

zawładnęła nami chciwość

zaślepiła pycha pawia

"Pycha pawia jest chwałą Boga"-

pisał szalony poeta- William Blake

wojna z pewnością nie jest chwałą

synku, wybacz mi...

synku pamiętaj, że:

piękny jest świat

piękny i poznania wart

zły jest człowiek,

co drugiemu człowiekowi zadaje cios

pamiętaj, że od wiek wieków

walka DOBRA ze ZŁEM trwa

nie daj się pokonać

nie gaś ducha wiary

jeszcze zaświeci słońce

nie będzie zapłakanych matek,

ani cierpiących dzieci

ocal wiarę, nie pozwól wypalić się miłości

nie umniejszaj c udu nadziei

pozwól niech ona zawsze u ciebie gości

synku modlę się o twój orli lot

o gołębi powrót do domu naszego wrót

wiem, że "ludzie ludziom zgotowali ten los"

wiem też, że "kiedyś cały świat dowie się"

kto chciał tej wojny, tego zła

wierzę, że ludzkość przetrwa ten cios

wierzę, że wiatr osuszy nasze łzy

Krajobraz Ilustracja Spadek - Darmowy obraz na Pixabay

Norwidowi się pokłońmy...

 

Cyprian Kamil Norwid - w hołdzie Wielkiemu Poecie

Norwidowi...

Coś ty owym pobratymcom

zrobił, Norwidzie...,

że czas nie był dla ciebie

OPOKĄ

Rozminąłeś się ze swoją

EPOKĄ

Nie była ci dana sława,

bogactwo, zaszczyty

Tak być nie musiało,

choć się tak stało...

Kochałeś kwiaty, palmy...

gołębia pod strzechą,

dzielne bułany...

Zostawiłeś mazowieckie

błonie, wieśniaczkę...

i ruszyłeś w dożywotnią

t u ł a c z k ę...

Sam ze sobą,

ze swoim lamentem

Sam dla siebie

byłeś diamentem

Z przeczuciem wielkości

umierałeś w samotności

Z przeczuciem wielkości

umierałeś w samotności...

wiosna nastraja..

 

POEZJA

... coraz bliżej do lata!

                   POEZJA

Poezjo
muzo moja

Wiosna wciąż trwa... - zdjęcia wyk. Alicja Rupińska

wspaniała Przyjaciółko
jak Cię cenić
pozwól choć cząstkę
Ciebie zrozumieć

Twoim jest życie moje
dzień bez Ciebie
to jak stracone chwile
niebo bez gwiazd
światło bez blasku
Jesteś jak Jutrzenka
o brzasku

Do ciebie

           Do Ciebie...

Tęsknię do Ciebie...

Kiedy gasną dni

Kiedy budzą się sny

Kiedy marzenia się rodzą

Tęsknię do Ciebie...

Jest dzień i noc

Jest praca i odpoczynek

Jest cisza i krzyk

Jestem JA i TY

Brakuje mi CIEBIE...

Jest kres życia na ziemi

Jest sen wieczny w niebie

Brakuje mi Ciebie...

Jest cnota i grzech

Jest pokuta i żądza

Pragnę CIEBIE...

Jak deszczu

ziemia gorąca

Dzień potrzebuje

zmierzchu

noc – brzasku

ja potrzebuję

twoich oczu blasku...

https://pixabay.com/pl/serce-r%C3%B3%C5%BC-panna-p%C5%82atk%C3%B3w-czerwony-1271210/