ku lepszym dniom...
"Poezja wymaga skupienia, ba, nakazuje je, izoluje człowieka wbrew jego woli, niejednokrotnie narzuca się, i na szerokim świecie ( by nie rzec -w wielkim świecie) jest równie uciążliwa, jak wierna kochanka".
Tak pisał Goethe do Schillera o poezji.
Och ta poezja..., ale jak tu bez niej żyć???
Romans z losem
Zrozumieć siebie
prześcignąć czas
toksyczny przyjaciel
łzy to deszcz rozpaczy
słońce radości je osuszy
dobro to miłość w sercu
zło to ZBRODNIARZ miłości
Wspominam
ścieżki i drogi
tyle już ich było
co jeszcze?
słodycz z goryczą?
miłość? smutek?
czym ostanę?
spiżem, oziminą, perzyną?
ty? czym ostaniesz?
realnym czy cieniem?
trwasz...
chcę zostać, choć wspomnieniem...
Pozdrawiam serdecznie. Zdrowia życzę, bo ono tak ważnym jest. Przechodzę przez te trudne dni, wiem jak to jest, czas zatrzymuje się w miejscu, ból nie pozwala normalnie funkcjonować. Ku lepszym dniom...
