Witam serdecznie! Na niedzielny weekendowy czas proponuję kilka myśli Emila Zegadłowicza. Emil Erwin Zegadłowicz- polski poeta, prozaik, znawca sztuki, tłumacz, urodził się 20 lipca 1888 roku w Białej Krakowskiej, zmarł 24 lutego 1941 r. w Sosnowcu. Emila Zegadłowicza - większość z nas pamięta jako autora książki "Motory", powieści "Zmory", "Wrzosy"....
 |
| Zdjęcie jesieni: AR - Alicja Rupińska |
Myśli Emila Zegadłowicza:
"Jestem (oho!) jak gałąź kwitnąca, od pnia życia odrąbana - zmieniana, świeżą wodę, żyję i kwitnę, gdy mam dopływ tlenu, gdy jestem na przewiewie - "
" - najłatwiej i najskuteczniej śmiercią się dorabiasz poeto, pamiętliwości ludzkiej;
"...cechą talentu jest niemożność pisania na zamówienie;
"...- to najlepsze kiedyś może nadejść tylko jako etap po etapie - nie ma skoków w przyrodzie, i kataklizm jest forma ewolucji, i rewolucja nie jest niczym innym jak ewolucją przyspieszona;
"..idę i jestem w słowie, to moja dalekonośna broń - przecież szerzycie kult speców - jestem takim specem- zwalczam słowami, buduję słowami - słowo dobre to nabój namiętności, nabój eksplodujący z niezawodną precyzja -
"Poeta jest tylko w swym dziele;
w nim jest cały".