Cmentarz Łyczakowski we Lwowie, Ukraina

Pomniki historii - Warszawa – zespół zabytkowych cmentarzy wyznaniowych...

Droga życia

Droga życia

Dlaczego od nas odchodzą?
w pół słowa
gestu
w pół drogi
zaledwie był sygnał do startu
przerwali wyścig
stop...
falstart...
Nie ma następnej szansy?
Dlaczego
odeszli nie mówiąc cześć
do widzenia
nie zapraszając na wspólny obiad
pożegnalna kolację

Została pustka w mieszkaniu
wolne miejsce przy stole
Dlaczego?
A mogło być inaczej...
w szafie ubrania
między nami cisza
niedopowiedziane słowa
Dlaczego?
Mówimy
w życiu jak w podróży
kolorowe krajobrazy
kalejdoskop zdarzeń

https://pixabay.com/pl/jesień-cmentarz-krzyż-śmierć-2182010/

zagubiona miłość

 

Spiżem czy oziminą

( z roboczego tomiku pt. Spiżem czy oziminą?)

Zagubiona miłość

Spotkał ją

słonecznym dniem

Była naprawdę

Nazwał ją

Słoneczkiem

Diamencikiem

Skarbem

Ona jego - Enigmą

Czy to 3 D ?

Pytał siebie i jej                              

Ona czekała

na niego...

A on... ?

powiedział tylko...

Tak z marszu

wkroczyłaś w

D Y S H AR M O N I Ę

mojego życia...

                          z pozdrowieniem i  życzeniem spełnionych uczuć - autorka Alicja Rupińska - aliadelajda7@gmail.com

Miłosna retoryka - to czasem sporo zbędnych słów

 

Serce prosto szepcze - szczerze do mnie mów...

Nie widzieliśmy się już od miesięcy

Rozdzieliło nas kilometrów i westchnień

pewnie - już kilka tysięcy

Rozłączyła nas brutalna proza

Połączyła tęsknota, co czułą i niepewną

 jest jak    -     M I M O Z A

Ja, o TOBIE myślę - nawet często

Ty, o mnie - powiedzmy, że pamiętasz

Jestem dla ciebie promykiem

Ty, dla mnie -szaleństwem

Mija dzień za dniem

Jesteśmy dla siebie pięknym snem

Czy bylibyśmy dobrą parą?

Nie wiem, życie najlepszą tego miarą

Miłosna retoryka - to czasem sporo

                                    zbędnych słów

Serce szepcze - szczerze do mnie mów...

...ależ kierat z tym ludzkim kochaniem

  Wczoraj skradłam niebu blask

zrobiłam to, by jego ciepło ogrzało nas

z wiatrem się dogadałam...

gęźbiarz bałamutny, stary bies

przyrzekł mi, że zagra miłosną kantatę

u serca twojego wrót...

Pomoc nam zadeklarował deszcz

on też ma oczy pełne łez...

Mróz skuł ziemię lodem

nasze serca jednak ocalił

może tak, ot sobie-mimochodem...

Śnieg zakrył szarości brzydotę

białym puchem-przyrzekł nam,

że będzie naszej miłości -dobrym duchem

- rozumiemy WAS - wyrzekły obłoki z nieba

-macie od NAS niebieski dywan

chyba wiemy, czego WAM potrzeba

niebieskie  obłoki, kędzierzawe baranki...

zadumały się z wielkim zatroskaniem...

ależ kierat z tym ludzkim kochaniem...

                                           foto. Alicja Rupińska

Rara Avis

 

Hinduska przypowieść:

" Na szczyt góry diamentowej wyższej, niż Himalaje przylatuje co rok mały ptaszek i czyści sobie swój miękki dziobek o diament. Otóż, gdy ów ptaszek w ten sposób zedrze całą górę, wówczas minie dopiero pierwsza sekunda wieczności".

Szarą nocą

zwykłym dniem

szybował po niebie

ptak

bieliły się jego pióra

w strugach mroku

W słońca promieniach

skrzyły niby diament

na dnie morza

Sprawny lotnik

szafirowego królestwa

Zmęczony

siadał samotnie

na szczycie skalistej góry

Dziobem

próbował zetrzeć ją w proch

nocą śpiewał kołysanki

w dzień darował ludziom

ptasi koncert

Czasem

przemknął w refrenie cień żalu

Zniknęła wielka góra

echem odpłynął w świat

Melodyjny akord

białego kruka

minęła sekunda wieczności...

Kujawy i Ziemia Dobrzyńska

 

Jest na mapie Polski takie miejsce...

nasza miłość...

  O miłości - nigdy dość. Myślę, że każdy chce ją przeżyć i to na swój sposób. Oto moje wariacje słowne...

Nasza miłość jest piękna

jak futro bobra czy pióra kolibra

z trzepoczącym sercem zwinnie

szybuje w górę

nasza miłość czasem potrafi też

być brzydka i zła jak pokrzywa

Nasza miłość z rosą

czułą jest mimozą

pięknie wzrasta

dawką łez zraszana

Nasza miłość dość odważną

w chwilach wyznań dość przepastną

w chwilach prób - milczącą strefą

czasem jeszcze słowa wracają echem

Nasza miłość jest też, niestety płochliwą

czasem gra pięknym horałem, a czasem

złośliwie nonsensownym banałem

zdarza się, że topnieje jak wosk, 

a czasem twardnieje jak krzemień