Życzę wszystkim zdrowia. To tak ważne. Myślę, że wielu "zapędzonych" czy nazwijmy "rozpędzonych" w życiu nie zdaje sobie w pełni z tego sprawy. Nadal są tak ważni, pewni siebie..., a to błąd. Rozsądku, racjonalizmu, analizy, no i mniej buty, egoizmu - życzę, dużo optymizmu, nadziei - czasem-wbrew nadziei - contra spem spero ( Maria Konopnicka). Niechaj człowiek człowiekowi - człowiekiem, a nie wilkiem!
Taką właśnie tezę upowszechnił w XVII wieku Hobbes.
Uważał, że człowiek kieruje się egoizmem i dąży do zaspokojenia swoich, tylko swoich potrzeb. Czy ludzie naprawdę tacy są? Czy przez wieki, od początku istnienia człowiek myślał tylko o sobie? I wreszcie jak jest w rzeczywistości? Czy społeczeństwo w XXI wieku zrobi wszystko, by z korzyścią dla siebie rozwiązać każdą, choćby błahą sprawę? Czy teza Hobbesa jest wszechstronna i co ważniejsze prawdziwa? To taka refleksja, która jest nam - ludziom- by nie zatracić się we własnym egoizmie- potrzebna.
A może warto w tym szalonym życia pędzie przystanąć, choć na moment. Ot, choćby usiąść na ławce w parku, popatrzeć, podumać, posłuchać samego siebie, przemyśleć i odpowiedzieć sobie na kilka istotnych pytań. Po co? Ot, może po to, by ocalić w sobie cechy
człowieczeństwa. Być CZŁOWIEKIEM nie jest łatwym zadaniem.