Najdroższy Mój Przyjacielu,
a tych nie ma wielu
Nie musisz do mnie mówić
Ja i tak ciebie słyszę
Nie musisz do mnie pisać
Ja i tak umiem ciebie czytać
zachwycona sztuką epistolografii
pamiętam rysy twojej fotografii
Jesteś dla mnie słońcem i cieniem
Wracasz do mnie z każdym westchnieniem
Jesteś dla mnie wiatrem i deszczem
Kołyszesz mnie do snu i wprawiasz
w przyjemne dreszcze
Jak słowika czy kosa głos
powtarzasz: warto żyć jeszcze!
Jesteś dla mnie burzą, gradem
barwną tęczą czasem
lądem nieodkrytym i ziemią obiecaną
marzeniem, wspomnieniem, chwilą -
zaledwie mi daną....
Jesteś - choć cię nie ma
Nie mówisz - ja ciebie słyszę
Nie piszesz - ja twoje listy czytam
Jesteś, byłeś wczoraj, jesteś dzisiaj...
