Witajcie serdecznie! Za oknami pięknie, upalnie, słońce nam sprzyja... Przynajmniej aura nas nie zawodzi, choć to już ostatnie dni wakacji, ale lato jeszcze zostanie troszkę z nami. To kalendarzowe na pewno. O czym dzisiaj ? Otóż na wolną chwilkę - odrobina prozy - Kolejny raz sięgam do Zofii Nałkowskiej. Zawsze podziwiałam jej geniusz, jej kunszt literacki. Zofia Nałkowska - pisarka, publicystka, autorka dramatów, diarystka.
 |
| http://streszczenia.pl/autor/nalkowska-zofia/ |
Link: http://culture.pl/pl/tworca/zofia-nalkowska
Pisarka, publicystka, autorka dramatów, diarystka. Urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie, zmarła 17 grudnia 1954 roku tamże. Córka Wacława Nałkowskiego, geografa, publicysty i pedagoga, oraz Anny (z Šafránków), nauczycielki i autorki podręczników geografii; siostra Hanny Nałkowskiej, rzeźbiarki. Kształciła się na pensji w Warszawie, następnie studiowała na tajnym Uniwersytecie Latającym. Debiutowała w 1898 roku wierszem "Pamiętam", opublikowanym w "Przeglądzie Tygodniowym". Pierwszy utwór prozą, opowiadanie "Orlica", ogłosiła w 1903 roku w "Ogniwie".[...] Czytaj całość: http://culture.pl/pl/tworca/zofia-nalkowska
Autorka znanych dzieł takich jak m. inn.: Medaliony,
Granica, Romans Teresy Hennert, Dom nad łąkami, Niedobra miłość i innych - odeszła jako spełniona artystka, uznana i nagradzana autorka swoich dzieł. Niestety jej życie prywatne, rodzinne nie układało się zbyt "różowo". Było w nim dużo ekscesów, bolesnych romansów. Z tejże też okoliczności nazywano ją messaliną literatury polskiej na cześć cesarzowej rzymskiej, słynacej z erotycznych ekscesów. W swoim burzliwym życiu nie znalazła wielkiej miłości, której tak pragnęła i poszukiwała doznając "ran".