Witam Was serdecznie.
Na wolną chwilę odrobina refleksji...
"Ciuteńkę" z "mojej drogi życiowej",
a ona była niełatwa...
Już od najmłodszych lat interesowało mnie to,
co się dzieje wokół mnie, a więc przede wszystkim:
człowiek, przyroda, świat, stosunek człowieka do
otaczającego go świata, stosunek człowieka do
innych ludzi. PS. wtedy myślałam jeszcze, że w życiu
ma zastosowanie jedna jedyna zasada:
CZŁOWIEK CZŁOWIEKOWI JEST CZŁOWIEKIEM
a musiałam poznac też tę drugą, która brzmi:
HOMO HOMINI LUPUS ( est)
( człowiek człowiekowi wilkiem)
Człowiek jako jednostka, człowiek w społeczeństwie i w świecie.
 |
| https://pixabay.com/pl/labirynt-zawi%C5%82o%C5%9B%C4%87-zielony-919271/ |
kazdy stanowi ułamek kontynentu, część lądu
Jezeli morze zajmuje choćby grudkę ziemi
Europa bedzie pomniejszona, tak samo
jak gdyby pochłonęło przylądek,
włości Twoich przyjaciół czy Twoją własną.
Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie,
albowiem jestem zespolony z ludzkością.
Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon,
bije on Tobie.
Ernest Hemingway (z książki "Komu bije dzwon")
Mnie też kiedyś "poplątał los koleje drogi....
W LABIRYNCIE
W labiryncie
ludzkiego życia
dobry Bóg
zatrzasnął
szczęścia drzwi
Poplątał
korytarze
poprzestawiał
drogowskazy
W świecie
naszych zakamarków
pełno
na przemian
śmiechu i łez
jarmarków
Stróże porządku
urlopują
Diabelskie moce
wciąż w awangardzie
Wciąż człowiek
szuka
Wie,
ze przechytrzy go czas
Zastanawiam się
ile kłamstwa,
a ile prawdy
jest w nas?
W labiryncie
naszych marzeń
Jest sporo
niespełnionych snów
Smutek mija
śnimy znów
Wciąż czekamy
na przewodnika
dusz
Wiersz pochodzi z tomiku pt.: "Spacer sumienia".
http://www.katedra-wawelska.pl/katedra-wawelska/dzwony-i-wieze-katedralne/wieza-zygmuntowska/