Życzenia świąteczne

 

"[...] Wielkanoc - budzące refleksję, a nade wszystko wspomnienia z dzieciństwa, radosne święta.

 

Wielkanoc-z serdecznymi życzeniami

https://pixabay.com/pl/rury-wielkanoc-dekoracyjne-2222695/

[...] pachnąca wspomnieniami  - fragment z 
'Kalendarza domowego Babci Aliny":
"[...] Wielkanoc - budzące refleksję, a nade wszystko wspomnienia z dzieciństwa, radosne święta. Święta rozkwitających (choć pewnie nie w tym roku) krzewów wiosennego słońca albo zamarzniętych rano kałuż. Śmigus i pisanki, drożdżowe babki i mazurki. I - nade wszystko - podkreślający rodzinną atmosferę tych świąt obyczaj dzielenia się święconym jajkiem.

                                  
https://pixabay.com/pl/wielkanoc-królik-kuchnia-328506/






Magiczna moc jajka.

 Według ludowych wierzeń jajko posiada niezwykłą moc przeciwdziałania złemu. Stosowano je w obrzędach ku czci zmarłych, w lecznictwie i miłosnej magii. Miały chronić przed ogniem sprowadzać urodzaj, zapewniać bezpieczeństwo. Dawane w prezencie stanowiły dowód życzliwości i sympatii. Dzielone i uroczyście spożywane na wielkanocne śniadanie zapewniają zdrowie, pomyślność i płodność. Skorupki pisanek rzucone na podwórko, do sadu miały odstraszać szkodniki, zwiększać nośność kur, zapewnić dobre zbiory owoców. Umycie się w wodzie z naczynia, na dnie którego leżało malowane jajko, zapewniało zdrowie, urodę i szczęście.[...]"

zasnęłam cieniem dnia

 

https://pixabay.com/pl/photos/bez-krzew-wiosna-kwitnienie-fiolet-3346989/


Zasnęłam
cieniem dnia
śniłam...
bukolicznie
zapachniało lawendą
przyciągał zapach
cynamonowych chwil
noc rozsiała
miodową woń
ach, cóż to była za noc...
rankiem dotknęłam  kropelek rosy
całujących moją skroń
zasnęłam cieniem  dnia
śniłam miodowo, lawendowo
ach,cóż to była za noc...
ach,cóż to był za sen...
obudziłam się horyzontem
wrzosowych  dni

https://pixabay.com/pl/photos/wrzosy-fiolet-jesie%C5%84-ro%C5%9Blina-2831144/

przed nami święta i Maj

   REDYK

Każdego roku po Zośce

wypędzają górale na hale owce

Gazdowie Bacom dobytek oddają

Pędzą owce, jadą wozy, orkiestranci grają

Wiozą kotły, gieloty, puciyry, cebrzyki i inne zdziorty

W kotliku tli się ogień, idzie orszak wiejskiej hałastry

Wędrują do wojska owce i ich kaprale

Wrócą za pięć miesięcy, po świętym Michale

Patrzą i dziwują się ludzie miastowe

Cóż to za obrzęd, co za odpustowanie

Wielkie to święto REDYKIEM zwane

http://bieszczader.pl/redyk-karpacki-2013-rumunia-ukraina-polska-slowacja-czechy/

http://bieszczader.pl/redyk-karpacki-2013-rumunia-ukraina-polska-slowacja-czechy/

REDYK - piękny obrzęd wypasania owiec.

co nie co o miłości..

  Love story

Miłość to jak poemat
sceniczny dramat
żart
"Cztery pory roku"
Vivaldiego
słońce, deszcz, mgła,
śmiech i łza
tak bardzo pragnę lata
pragnę z Tobą być
marzyć, o Tobie śnić,
w Twych ramionach znajdować świat
tylko ze mną bądź
błagam, nie odchodź stąd
mówisz: szalona
Tak - kochać Cię to szaleństwo
miłość to przekleństwo
więc: kocham, pragnę, tęsknię
i czekam
nie chcę bez tego żyć
chcę czuć dotyk Twoich ust
rozpalonego ciała żar
w oczach blask
w głowie szum
z nami
w nas rozkosz niebywała
jesteś mój a ja Twoja cała
con amore - serce chore
symfonia Beethovena
walce: As-dur i F-moll
nokturny: Cis- moll i des-dur Chopina
Coś się kończy
coś zaczyna
miłość...
miłość to jak woń perfum Lancone -Poema
i tylko proszę Cię
nie mów
że miłości nie ma
Lepiej niech Twe usta będą nieme

skradłam niebu blask...

 Wczoraj skradłam niebu blask

zrobiłam to, by jego ciepło ogrzało nas

z wiatrem się dogadałam...

gęźbiarz bałamutny, stary bies

przyrzekł mi, że zagra miłosną kantatę

u serca twojego wrót...

Pomoc nam zadeklarował deszcz

on też ma oczy pełne łez...

Mróz skuł ziemię lodem

nasze serca jednak ocalił

może tak, ot sobie-mimochodem...

Śnieg zakrył szarości brzydotę

białym puchem-przyrzekł nam,

że będzie naszej miłości -dobrym duchem

- rozumiemy WAS - wyrzekły obłoki z nieba

-macie od NAS niebieski dywan

chyba wiemy, czego WAM potrzeba

niebieskie  obłoki, kędzierzawe baranki...

zadumały się z wielkim zatroskaniem...

ależ kierat z tym ludzkim kochaniem...

https://pixabay.com/pl/photos/wi%C5%9Bnie-japo%C5%84skie-kwiaty-bia%C5%82y-2169269/

Zofia Nałkowska - "messalina literatury polskiej

 

 Kolejny raz sięgam do Zofii Nałkowskiej. Zawsze podziwiałam jej geniusz, jej kunszt literacki. Zofia Nałkowska - pisarka, publicystka, autorka dramatów, diarystka. 

http://streszczenia.pl/autor/nalkowska-zofia/

Link: http://culture.pl/pl/tworca/zofia-nalkowska

Pisarka, publicystka, autorka dramatów, diarystka. Urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie, zmarła 17 grudnia 1954 roku tamże. Córka Wacława Nałkowskiego, geografa, publicysty i pedagoga, oraz Anny (z Šafránków), nauczycielki i autorki podręczników geografii; siostra Hanny Nałkowskiej, rzeźbiarki. Kształciła się na pensji w Warszawie, następnie studiowała na tajnym Uniwersytecie Latającym. Debiutowała w 1898 roku wierszem "Pamiętam", opublikowanym w "Przeglądzie Tygodniowym". Pierwszy utwór prozą, opowiadanie "Orlica", ogłosiła w 1903 roku w "Ogniwie".[...] Czytaj całość: http://culture.pl/pl/tworca/zofia-nalkowska

Autorka znanych dzieł takich jak m. inn.: Medaliony,Granica, Romans Teresy Hennert, Dom nad łąkami, Niedobra miłość i innych - odeszła jako spełniona artystka, uznana i nagradzana autorka swoich dzieł.  

   Niestety jej życie prywatne, rodzinne nie układało się zbyt "różowo". Było w nim dużo ekscesów, bolesnych romansów. Z tejże też okoliczności nazywano ją messaliną literatury polskiej na cześć cesarzowej rzymskiej, słynacej z erotycznych ekscesów. W swoim burzliwym życiu nie znalazła wielkiej miłości, której tak pragnęła i poszukiwała doznając "ran". 

w przewrotnym życia pędzie

  NADZIEJA

W przewrotnym życia pędzie
stajesz Ty
pośrodku wyboistej drogi
samotny Ty
z odrobiną szczęścia
z dozą optymizmu
z przepustką do przyszłości
wokół Ciebie nieskończoność
nieznane dni
Stoisz w rzece kłamstwa
zamykasz się w skorupie żółwia
myślisz:
- może przetrwam

ttps://pixabay.com/pl/photos/charakter-droga-góry-alpejski-4616282/

Już wiosna...

 Wiosna to taka pora roku,

która wszystko odmienia
Nowe życie spotykasz
na każdym kroku
Wszystko wokół się ożywia
Drzewa zielenią się naturalną zielenią
Na drzewach i kwiatach
wystrzelają pąki
Ptaki wyśpiewują piękne trele
A ty sam czujesz się tak weselej
Kiedy pytasz się jak jest wiosną?
Odpowiadam ci:
Wiosną u każdego z nas
mina staje się bardziej radosną

https://pixabay.com/pl/photos/stokrotka-kwiat-wiosna-ma%C5%82gorzata-165292/

WYBÓR

  WYBÓR

Jeśli byś chciał

zmienić piekło w raj

erzac w miód

a banał w cud

spróbuj...

podnieść rękawicę czasu

przejdź z życiem na ty

spójrz miłości w twarz

posiądź męstwo Hektora

aliantem rozumu bądź

adwersuj głupocie

zdobywaj...

lotem kolibra

ósemkuj przestworza

gołębia zwyczajem

kończ robinsonadę

bądź bohaterem życia

a nie personifikacją

konieczności

         Wiersz pochodzi z tomiku pt. "Spacer sumienia".

              SPACER SUMIENIA

Inspiracją do powstania wierszy zawartych w tomiku „Spacer sumienia” były bolesne przeżycia, doświadczenia życiowe. Często zastanawiamy się nad samymi sobą i wewnętrznymi sprzecznościami, które targają człowiekiem. Dokonujemy wyborów, niekiedy dramatycznych, a to sztuka niełatwa. W tej całej walce nie można zapomnieć, że warto żyć, kochać, poznawać, poszukiwać... Autorka, dzieląc się tą refleksją z czytelnikiem pragnę, aby w szalonym pędzie życia przystanął choć na chwilę i… zabrał sam siebie na spacer. Pamiętał, że nigdy nie wolno się poddawać – przecież po burzy pojawia się tęcza i słońce wychodzi zza chmur.

http://wydaj-ksiazke.blogspot.com/2014/07/spacer-sumienia-alicja-rupinska-wybrane.htm

 

https://pixabay.com/pl/photos/wybor/?pagi=8

SZANSA

     SZANSA

Mógłbyś
uciec od życia
Złożyć
niepotrzebną
ofiarę
na ołtarzu
wątpliwego
poświęcenia
Zabić
marzenia
pragnienia
uśpić
przekreślić
szczęścia
jutro
Masz do wyboru:
być
przeznaczenia
cieniem
podjąć
walkę?
Skorzystaj
z
szansy

                                               foto. Alicja Rupińska

Tysiące uczuć, szkoda, że tylko w e r b a l n y c h

Tysiące gwiazd na niebie
Tysiące westchnień w potrzebie
Tysiące przekleństw niepotrzebnych
Tysiące przysiąg " wietrznych"
Tysiące obietnic nierealnych
Tysiące uczuć, szkoda, że tylko

w e r b a l n y c h

...tysiące westchnień w potrzebie,
 jak tysiące fal w morzu...

Trudno zmieniać ludzi
Trudno zmieniać świat
Trudno zawrócić rzeki nurt
Trudno za życia stanąć u Raju wrót

Spotykasz przeszkód  tysiące
Wylewasz łez tysiące
Dotykasz szczęścia...
przez chwil tysiące...
Nie zawsze pięknym jest ten świat
nie zawsze w plecy tylko..
wieje przyjazny wiatr..
A jednak...cholera...
to właśnie poznania 
wart jest ten ŚWIAT

..nawet takie małe maki są piękne...

Zimowa muzyka.

Wincent Wioln, "Cztery pory roku" - Zima

Miłość to jak poemat sceniczny dramat żart

 Miłość to jak poemat

sceniczny dramat
żart
"Cztery pory roku"
Vivaldiego
słońce, deszcz, mgła,
śmiech i łza
tak bardzo pragnę lata
pragnę z Tobą być
marzyć, o Tobie śnić,
w Twych ramionach znajdować świat
tylko ze mną bądź
błagam, nie odchodź stąd
mówisz: szalona
Tak - kochać Cię to szaleństwo
miłość to przekleństwo
więc: kocham, pragnę, tęsknię
i czekam
nie chcę bez tego żyć
chcę czuć dotyk Twoich ust
rozpalonego ciała żar
w oczach blask
w głowie szum
z nami
w nas rozkosz niebywała
jesteś mój a ja Twoja cała
con amore - serce chore
symfonia Beethovena
walce: As-dur i F-moll
nokturny: Cis- moll i des-dur Chopina
Coś się kończy
coś zaczyna
miłość...
miłość to jak woń perfum Lancone -Poema
i tylko proszę Cię
nie mów
że miłości nie ma
Lepiej niech Twe usta będą nieme

zmagamy się z losem

Codziennie wschodzi i zachodzi słońce...

https://pixabay.com/pl/lato-nadal-życie-ogród-na-zewnątrz-783347/

 Zmaganie z losem

Codziennie wschodzi
i zachodzi słońce
witamy kolejny dzień
budzimy sie ze snu
pracujemy
budujemy
żyjemy

Móc żyć
jak to pięknie brzmi
czasem
przeklinamy los
życie też głaska po głowie
to znów cios
kolejny cios
lecz bardzo chcemy być

Mój przyjaciel czas zaproszenie dla mnie ma

 Miłość to sztuka niełatwa.

Jak każdej SZTUKI
Trzeba się jej uczyć
Trzeba chcieć
Trzeba się starać

Nie zawsze się ją spotyka
Nie zawsze umie się ją dostrzec
Nie zawsze umie się ją ocalić

Miłość to nie tylko "piękna poezja"
to także proza - wielokrotnie - 
tak niełatwa, tak bolesna...
To trwanie w dobry i zły czas...
To także próba - egzamin...


"Los jest jak wielki krawiec
snuje nitkę ludzkiego życia i
układa w różne ściegi.
Jednemu przypadnie 
równy i gładki, drugiemu
poplątany i pełen supłów".

Ja - należę do tych, którym przypadł ten..
poplątany i z węzłami..., a jednak...
trwam - na przekór wichrom i burzom
"życiowym". Nie tracę WIARY
Mam NADZIEJĘ...

Tego wszystkim życzę!

Życie to jak wędrówka...
Życie to jak muzyka...

Mój przyjaciel czas
jak wielki dzwon
gamę dźwięków
dla mnie ma

Dolina Cedronu- http://www.travelki.eu/izrsyj.htm

Rozpędza chmury
sprowadza deszcz
Arką Przymierza
płynę
do Bramy wrót
Czy to już?
Dwanaście bram?
Sprawiedliwość cedru?
Cyprysowa wierność?             
Przyjacielu,
jak to jest?

Szukam klucza do drzwi
zamku z moich snów
Wyciągam pięć kamyków
z potoku
walczę...
szukam...
czterolistnej koniczyny
kwiatu paproci
białych ziarenek maku
Czasem
wierzę jeszcze
w szczęśliwą siódemkę

Mój przyjaciel czas
zaproszenie dla mnie ma
Powiedz, powiedz
Dolina Cedronu to?
czy...
życia kolejny akt?