deszcz...

 

http://www.obrazki.org/roza1-generacja-gadu-gadu
-mojageneracja-pl/61474?tag=pada+deszcz

Mówią, że deszcz-to potok nieba - łez

Prawdą jest, że potrzebny deszcz..

Mówią, że krople deszczu na szybach

Przypominają krople spływające

po ludzkich twarzach

Kiedy pada deszcz-mówią

niebo płacze...

Kiedy człowiek roni łzy

znaczy: jeszcze jest człowiekiem...

Wie co znaczy ból, cierpienie...

Mówią czasem o nim:

o...niezdara - "cienias", "mięczak"

Niekoniecznie....

Ludzka łza-potrzebna-jak kropla deszczu

Drzewa, kwiaty, roślinność rośnie, żyje..

gdy pada deszcz...

Ludzka łza jak czas - jest balsamem na ból.. 

Czasem człowiek wylewa przysłowiowe morze łez

ból mija, refleksja pomaga i człowiek dojrzewa też...

http://www.obrazki.org/monika-generacja-gadu-gadu-
mojageneracja-pl/62042?tag=pada+deszcz

..z tą deszczową refleksją - tak ad hoc- wasza Alicja

tęsknię do ciebie

Tęsknię do Ciebie...

Kiedy gasną dni

Kiedy budzą się sny

Kiedy marzenia się rodzą

Tęsknię do Ciebie...

Jest dzień i noc

Jest praca i odpoczynek

Jest cisza i krzyk

Jestem JA i TY

Brakuje mi CIEBIE...

Jest kres życia na ziemi

Jest sen wieczny w niebie

Brakuje mi Ciebie...

Jest cnota i grzech

Jest pokuta i żądza

Pragnę CIEBIE...

Jak deszczu

ziemia gorąca

Dzień potrzebuje

zmierzchu

noc – brzasku

ja potrzebuję

twoich oczu blasku...

https://pixabay.com/pl/serce-r%C3%B3%C5%BC-panna-p%C5%82atk%C3%B3w-czerwony-1271210/

modlę się..

Za kośbę polskich pól i łąk

                   Za kośbę polskich łąk i zbóż

Za czułość naszych serc
Za porządek naszych myśli
Za nieobecność pychy, buty, zarozumiałości
Modlę się co dzień...

Za siłę naszych uczuć
Za rozsądek, którego czasem brakuje
Za wiarę, która czasem jak dym ulata
Modlę się co dzień...

Za sens wypowiadanych słów
Za spiż naszych obietnic
Za błysk rozumu i zanik amnezji
Modlę się co dzień...

Za atrofię agresji
Za dezercję mściwej żądzy
Za STOP głupocie
Modlę się co dzień...

Za przodków naszych
SPOKÓJ
Za kośbę polskich łąk i zbóż
Za bezpieczny lot orła,
czujność żurawia, przywiązanie gołębia
Modlę się co dzień...

Za srebrną rosę
Za lazur nieba
Za śmierć dnia i jego zmartwychstanie
Modlę się co dzień...

Modlę się co dzień...
By człowiek zrozumiał człowieka
By nauczył się z czary wolności pić...
By nauczył się CZŁOWIEKIEM być...

ARKADIA

   Arkadia

Wśród nadgoplańskich

pól i łąk

Panie: Flora i Fauna

roztaczają

ziemskich darów krąg                         

tańczą nad

bursztynowym szlakiem

żurawie

na wodach jeziora

łabędzie żeglują

w sitowiu

kormorany                                               

polują na ryby

perkozy wożą

swe dzieci

na grzbiecie

na dachach, kominach,

wierzchołkach drzew

gnieżdżą się bociany

a nad królestwem

Piastów

szybuje orzeł bielik

skrzydlaci akrobaci

na Potrzymiech

kluczem lecą

tam

gdzie koniczyna

kwitnie biała

krwawnik

kapusta czarna

wronóg pospolity

tam                                                     

gdzie szumi topola

brzoza biała

tu

raj prawdziwy

natura ocalała

stary „Piast”

historię Goplan

opowiada

Nadgoplański Park Tysiąclecia

Pomnik Polan składa

                                    
   https://www.bing.com/images/search?view=detailV2&ccid=fp1nwBVn&id=BB4BC8D7A1143

zgubione uczucie...

 Dzisiaj wiersz "KLUCZ" pochodzi z tomiku pt:

" Latarnie marzeń w moim mieście".

Zgubione uczucie 
jak złamane skrzydło
p t a k a
chowa się przed deszczem
u c i e k a
by wrócić do słońca
Zranione szczęście 
uczy korekty
ślęczy nad rekapitulacją
w y z n a ń
Szuka odpowiedzi
na pytania, których
z a b r a k ł o
Proste kłamstwa
krzyżują człowieka
Kolejna miłość...
Kusi zmar-twych-stanie...

https://pixabay.com/pl/photos/most-ogr%C3%B3d-japo%C5%84ski-%C5%82uk-park-53769/

Polska to piękny kraj

Polska to piękny kraj. Są góry, morze, lasy, równiny, pagórki...
Każdy region to "coś" w sobie ma, a każdy z nas ma swoje
ulubione miejsce czy miejsca. I to prawidłowo, dobrze.
Dzisiaj chcę przytoczyć słowa Władysława Orkana ( Franka Szmaciarza) - pisarza gór, poety...

Ideę regionalizmu podhalańskiego wyraził Orkan 
w pamiętnym przemówieniu wygłoszonym do uczestników Zjazdu Podhalańskiego w Czarnym Dunajcu w 1922 roku:
[...] Tradycja jest Twoją godnością, Twoją dumą, Twoim szlachectwem synu chłopski. Dbaj o zachowanie spuścizny Twych ojców, rodzimej sztuki, rodzimej kultury.
Dąż do tego, aby Twoja, oczyszczona z nalotów obcych
kultura ludowa poszła w górę, rozkwitnęła się w kwiat wielkiej kultury narodowej, godnej zająć miejsce poczesne w dorobku wszechludzkim. 
       Jak śpiewki chłopsko-kujawskie wyniósł na wierch muzyki wszechświatowej Chopin -
tak dąż:

- by Twoje ojczyste pieśni, niezabaczone jeszcze nuty, wyznaczyły się w orkiestrze świata,
- by z kozikowych ojców robót, z naiwnych figur przy drodze, posąg skrzydlaty rzeźby rodzimej wystrzeliły
- by Twa nadbudowana już literatura wzruszyła się wyżej, poniosła sławę Twej Ojczyzny dalej, stała się wszechną, całemu czytelną światu;
- by wreszcie ostatecznie - w tej czy w innej dziedzinie - geniusz rasy Twej zabłysnął
Zatrata owej pamięci, zerwanie związków z "tamtym", wyrzeczenie się dawnego systemu wartości, równoznaczne są nieodwołalnie z moralnym upadkiem człowieka, z wypaczeniem duszy. Równają się klęsce.[...]

https://pixabay.com/pl/photos/tatry-krajobraz-panorama-widok-3500036/

https://pixabay.com/pl/photos/bergsee-wysokie-tatry-wody-g%C3%B3ry-2889295/

człowiek tak daleko zaszedł... tak daleko, że zgubił sam siebie

 Moja samotność

nie jest mi w gardle "kością",

ani losu złośliwością

jest moim świadomym wyborem,

ani dobrym, ani złym humorem

po prostu jest i różne formy przybiera

raz jest mi wierna, to znów znika,

jak biedronka pstra

jest ....

jak letnia morska bryza

od upału uwalniająca

samotność to mikstura 

w realia prozy migiem przyzywająca

wokół, gdzie nie spojrzę

jest niby miło i wesoło,

a naprawdę to ...

człowiek rodzi się i umiera sam

całe życie szuka R A J U  bram

nie lubi wyboistej drogi

jak ma nawet mały problem,

to już narzeka, że los srogi

nie lubi zasad, dekalogu

ani trudu, ani znoju

o nie, nie... to nie dla Jego

R A J  U   podwoje

człowiek tak daleko zaszedł...

tak daleko, że zgubił sam siebie

myśląc, że już jest w niebie

             Irlandia Park Narodowy Connemara - 

                                        Darmowe zdjęcie na Pixabay

Rozgrzeszamy siebie Potępienie cedując na innych

   POSZUKIWANIA

Zżerani nienawiścią
Karmieni frazesami
Spalani zazdrością
Namiętnością zniewoleni
Karmimy swoje żądze
Hodujemy
E G O                                  
egoistyczne
Niszczymy
człowiek-człowieka
Mieszamy
Litość z uciechą
Nie sprawia nam trudności
korekta błędów
c u d z y c h
Rozgrzeszamy siebie
Potępienie cedując na innych
Czy się zmieniamy?
Czasem
przypominamy sobie,
że  DEKALOG
mamy

https://pixabay.com/pl/g%C3%B3ry-lodge-jezioro-staw-wody-863460/

Wiosenny zmierzch . w kolejnej odsłonie ... posłuchajcie

Wiosenny zmierzch

zawsze stajemy przed wyborem

       WYBÓR

Jeśli byś chciał

zmienić piekło w raj

erzac w miód

a banał w cud

spróbuj...

podnieść rękawicę czasu

przejdź z życiem na ty

spójrz miłości w twarz

posiądź męstwo Hektora

aliantem rozumu bądź

adwersuj głupocie

zdobywaj...

lotem kolibra

ósemkuj przestworza

gołębia zwyczajem

kończ robinsonadę

bądź bohaterem życia

a nie personifikacją

konieczności

         Wiersz pochodzi z tomiku pt. "Spacer sumienia".

              SPACER SUMIENIA

Inspiracją do powstania wierszy zawartych w tomiku „Spacer sumienia” były bolesne przeżycia, doświadczenia życiowe. Często zastanawiamy się nad samymi sobą i wewnętrznymi sprzecznościami, które targają człowiekiem. Dokonujemy wyborów, niekiedy dramatycznych, a to sztuka niełatwa. W tej całej walce nie można zapomnieć, że warto żyć, kochać, poznawać, poszukiwać... Autorka, dzieląc się tą refleksją z czytelnikiem pragnę, aby w szalonym pędzie życia przystanął choć na chwilę i… zabrał sam siebie na spacer. Pamiętał, że nigdy nie wolno się poddawać – przecież po burzy pojawia się tęcza i słońce wychodzi zza chmur.

http://wydaj-ksiazke.blogspot.com/2014/07/spacer-sumienia-alicja-rupinska-wybrane.htm

 

w życiu nie warto tylko płakać

 

W życiu nie warto tylko płakać, 
rozpamiętywać, 
marudzić!!!!!!!!!!
i załamywać rąk.......
Nie warto i nie trzeba;
Zazdrościć komuś...
Cieszyć się z nieszczęść cudzych...
Krytykować, plotkować...                                        
Złorzeczyć...
"podkładać nogę"
A zaiste głupotą wręcz jest
zarozumialstwo,
"nadmierny" EGOIZM,
choć cnota egoizmu
też musi być dobrze pojmowana
itp., itd. ... tak wiele jeszcze
trzeba, wypada, nie wypada.....
No cóż? W końcu życie 
wędrówką jest,
człowiek - zaledwie
albo aż - wędrowcem....

.............................
z pewnością warto
popatrzec na piękno natury..na piękne
kwiaty.....................

na dworcach świata...

Na  wszystkich  dworcach
na lotniskach całego świata

najwięcej  radości ze smutkiem
się splata...

Dla spragnionych siebie
dla  starganych tęsknotą
zmożonych wędrówką 
uczuć, myśli, pragnień
pożądań...
dworce i lotniska
areną szaleństw 
dozgonnych obietnic
romantycznych
słów przysięgi są...
Mijają lata
radość powitań
ze smutkiem rozstań 
się splata...
dworce i lotniska
wierny świadek
arena romansów
losy kochanków
zaklęte w życia księgi
tyle radości
tyle smutków,
tyle mitręgi...

https://pixabay.com/pl/photos/lotnisko-brama-lot-1659008/