Goń za szczęściem...

Tak szybko ucieka
nam życie

Tak szybko wszystko przemija...AR

Sprinter z niego        
nie lada gratka
ty pędzisz
ciągle do przodu
A jeśli już nawet
przystaniesz
To nie wiesz
Czy dzisiaj?
to było wczoraj?
A wczoraj?
Może dzisiejszym snem
Jawą,
na pewno jesteś Ty
Więc chwytaj każdy dzień
Idź do przodu, mimo ...
Realizuj marzenia
Goń za szczęściem

Wiem, że nieraz jest ciężko. Są niepowodzenia, upadki. Jakże często bolesne. Wiem... sama tego doświadczyłam. Ale...zgodnie z piękną myślą Konfucjusza:  

Naj­większym po­wodem do chwały nie jest to, że nig­dy nie upa­damy, ale to, że pot­ra­fimy się po upad­ku podnieść. 

Takie jest życie. Upadamy, wstajemy. Uczymy się żyć. Tylko chciejmy żyć, chciejmy wstawać. Chciejmy wyciągać właściwe wnioski. Takie jest życie. 

"Będę popełniała błędy.
Będę odnosiła sukcesy.
Będę czuła że żyję"  - Nicole Kidman

Jonasz Kofta napisał taki piękny wiersz pt." Trzeba marzyć"

A oto fragment tego wiersza:

[ ...]  Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć [...]    - Jonasz Kofta

A więc nie bójmy się marzeń...

...chciałabym posłuchać twoich słów popatrzeć ci w oczy znów...

 

chciałabym napić się z tobą kawy...

 Chciałabym znów się z tobą napić kawy

takiej małej czarnej z mleczkiem 

                                        - koniecznie

o... tak na spokojnie - bez obawy

bez zobowiązań - bezsprzecznie

chciałabym posłuchać twoich słów

popatrzeć ci w oczy znów

chciałabym... tak powoli

sączyć tę kawę, zamiast pić ją duszkiem

tę małą czarną z białym serduszkiem

chciałabym ... popatrzeć na ciebie

z kobiecym... animuszkiem 

                      Kawa Długopis Zeszyt Otwieramy - Darmowe zdjęcie na Pixabay

Hity lat 80 i 90🎼Polskie Przeboje Wszechczasów🎼Posłuchaj melodii, które ...

Na wszystkich dworcach

 Na wszystkich dworcach na lotniskach całego świata najwięcej radości ze smutkiem się splata...

 

Na  wszystkich  dworcach

na lotniskach całego świata

najwięcej  radości ze smutkiem
się splata...

Dla spragnionych siebie
dla  starganych tęsknotą
zmożonych wędrówką 
uczuć, myśli, pragnień
pożądań...
dworce i lotniska
areną szaleństw 
dozgonnych obietnic
romantycznych
słów przysięgi są...
Mijają lata
radość powitań
ze smutkiem rozstań 
się splata...
dworce i lotniska
wierny świadek
arena romansów
losy kochanków
zaklęte w życia księgi
tyle radości
tyle smutków,
tyle mitręgi...

https://pixabay.com/pl/photos/lotnisko-brama-lot-1659008/

życie, to tajemniczy instrument...

Życie,

to tajemniczy instrument
flet zaczarowany
nie dla wszystkich
jednakową partyturę ma
jednym daje pałeczkę
dyrygenta
innym
nawet karty kredytowej
nie wręczy
pożegnało ich
na starcie...
życie,
źródło mądrości
dla każdego
cóż,
kiedy wielu je omija
życie, to walka
więc do walki stań
zdobywaj, zwyciężaj
z Kodeksem Boziewicza
spory roztrzygaj
nie trać czasu
w balaście jęku

                                       zdjęcie: Alicja Rupińska

Rozgrzeszamy siebie Potępienie cedując na innych Czy się zmieniamy?

 POSZUKIWANIA

Zżerani nienawiścią
Karmieni frazesami
Spalani zazdrością
Namiętnością zniewoleni
Karmimy swoje żądze

https://pixabay.com/pl/g%C3%B3ry-lodge-jezioro-staw-wody-863460/

Hodujemy
E G O                                  
egoistyczne
Niszczymy
człowiek-człowieka
Mieszamy
Litość z uciechą
Nie sprawia nam trudności
korekta błędów
c u d z y ch
Rozgrzeszamy siebie
Potępienie cedując na innych
Czy się zmieniamy?
Czasem
przypominamy sobie,
że  DEKALOG
mamy

https://pixabay.com/pl/%C5%BCycia-pi%C4%99kno-scena-natura-862990/

dla potomnych... ku pamięci

 

dla potomnych ...Władysław Orkan

 

Władysław Orkan (1875-1930)

 Na wolną chwilę proponuję raz jeszcze wspomnienie Orkana - tym razem zacytuję fragment z książki autorstwa Anny Skoczek zatytułowanej "Biografie przełomu"-Mały leksykon końca XIX i początku XX wieku, wyd. Nowohuckie Centrum Kultury, Kraków 2000.

http://static.panoramio.com/photos/large/26848036.jpg

" Ten "pieśniarz krainy kęp i wiecznej nędzy" - jak go określił Julian Krzyżanowski - jest pisarzem dziś w zasadzie zapomnianym.
Urodził się 27 listopada 1875 w Porębie wielkiej, w malowniczej wiosce w Gorcach, w rodzinie góralskiej. Właściwie nazywał się Franciszek Ksawery Szmaciarz. Nazwisko to zmienił w 1898 roku na Smreczyński - Orkan t jego literacki pseudonim. Ojcem jego był Maciej Szmaciarz, matką Katarzyna ze Smreczaków. Miał starszego brata Stanisława, który był biologiem i młodszą siostrę - Mariannę. W latach 1884 86 pobierał nauki w szkole w Porębie Wielkiej, by następnie kształcić się w szkole klasztornej zakonu cystersów w Szczyrzycu (1886-88) i Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. Nad przebiegiem edukacji syna czuwała matka. Przywiązywała ona do tego wielką wagę, w wykształceniu wiejskiego dziecka widząc przyszłość i drogę awansu społecznego. Sama była półanalfabetką, ale była osobą o dużym wdzięku, kulturze osobistej i wielkiej życzliwości. Drukowała w ówczesnej prasie swoje opowiadania. Jej życiową postawą i determinacją, jaką wykazywała, by dzieciom zapewnić byt, a Franciszkowi wykształcenie - był oczarowany Ignacy Maciejowski - Sewer. Katarzynę ze Smreczaków Szmaciarz uczynił bohaterką swojej powieści "Matka".
     W gimnazjum w Krakowie Orkan ujawnił swe zainteresowania literackie. Redagował szkolną gazetkę, a w czwartej klasie powstały już debiutanckie, poematy, obrazki sceniczne.. Pierwsze utwory ukazały się drukiem w 1895 roku w "Diable". Były podpisane pseudonimem, który dziś jest bardziej znany od jego prawdziwego nazwiska.W rok później przyszły pierwsze pochwały. W konkursie na dialog; wśród jury zasiadali Adam Asnyk, Michał Bałucki, Ignacy Maciejowski, otrzymał nagrodę za utwór "Cmentarna noc". W tym samym roku wyszedł drukiem (koszt nakładu poniósł sam autor) romantyczno -patriotyczny poemat "Nad grobem Matki. Dumania".[...]
     [...] Stanisław Pigoń - odkrywca Orkana  [....] ...W istocie Orkan pisarz, który wyszedł ze wsi i pozostał jej wierny, biedę znał z autopsji. Przedstawia tematykę chłopską jakby od środka, od wewnątrz. To, że w sportretowanych bohaterach mógł odnaleźć kawałek własnego losu, to że znał uczucie głodu, poniżenia, bo i jemu czasem brakowało chleba lub przyszło zmagać się z przeciwnościami; ów autentyzm przeżycia i wymiar świadectwa, obecny na kartach powieści decyduje o odmienności warsztatu literackiego "pieśniarza krainy kęp i wiecznej nędzy".
[...] Piewca Gorców uprawia tez twórczość publicystyczną. Najbardziej znane są "Listy ze wsi", drukowane w krakowskim "ilustrowanym Kurierze Codziennym". Były bardzo poczytne, Dawały wszechstronny obraz stosunków międzyludzkich i problemów polskiej wsi. [...]
     
    [...] Orkan zmarł nagle 14 maja 1930 roku. Nie zdążył odebrać przyznanej mu nagrody literackiej. Pochowano go na cmentarzu Rakowickim. Zwłoki przewieziono następnie i złożono na zakopiańskim cmentarzu.[...]


[...] Mirosława Puchalska tak podsumowała twórczość Władysława Orkana: "Pozostał do dziś pisarzem o wyjątkowej szerokości spojrzenia na sprawy wsi polskiej. Tak jak Reymont czy Kasprowicz, pozostawił on przejmujące dokumenty chłopskiej krzywdy, ale wyciągnął śmielsze niż oni wnioski ideologiczne. Pokazał wg słów Brzozowskiego "rodzenie się duszy w chatach" stworzył bohatera - buntownika i przywódcę. Umiał zarazem nadać własny koloryt obrazowi przedstawionego świata(...). 
     Język pisarza odkrywa nieznane funkcje wyrazowe gwary(...).
W swym całokształcie twórczość Orkana stanowi oryginalną realizację możliwości artystycznych Młodej Polski".

Anna Skoczek, "Biografie przełomu. Mały leksykon końca XIX i początku XX wieku", strony: od 106 do 113. 

"...Chmury nad nami rozpal w łunę, Uderz nam w serca złotym dzwonem,..."

70 lat temu Julian Tuwim skończył pisać swój poemat KWIATY POLSKIE. To z niego pochodzi ten fragment (Modlitwa)...

My, ludzie skromni, ludzie prości,

Żadni nadludzie ni olbrzymy,

Boga o inną moc prosimy,

O inną drogę do wielkości:

Chmury nad nami rozpal w łunę,

Uderz nam w serca złotym dzwonem,

Otwórz nam Polskę, jak piorunem

Otwierasz niebo zachmurzone.

Daj nam uprzątnąć dom ojczysty

Tak z naszych zgliszcz i ruin świętych,

Jak z grzechów naszych, win przeklętych:

Niech będzie biedny, ale czysty

Nasz dom z cmentarza podźwignięty...

Kwiaty Polskie Julian Tuwim

Miłość to jak poemat sceniczny dramat żart...

Miłość to jak poemat

sceniczny dramat
żart
"Cztery pory roku" Vivaldiego 

słońce, deszcz, mgła,
śmiech i łza
tak bardzo pragnę lata
pragnę z Tobą być
marzyć, o Tobie śnić,
w Twych ramionach znajdować świat
tylko ze mną bądź
błagam, nie odchodź stąd
mówisz: szalona
Tak - kochać Cię to szaleństwo
miłość to przekleństwo
więc: kocham, pragnę, tęsknię
i czekam
nie chcę bez tego żyć
chcę czuć dotyk Twoich ust
rozpalonego ciała żar
w oczach blask
w głowie szum
z nami
w nas rozkosz niebywała
jesteś mój a ja Twoja cała
con amore - serce chore
symfonia Beethovena
walce: As-dur i F-moll
nokturny: Cis- moll i des-dur Chopina
Coś się kończy
coś zaczyna
miłość...
miłość to jak woń perfum Lancone -Poema
i tylko proszę Cię
nie mów
że miłości nie ma
Lepiej niech Twe usta będą nieme

w awangardzie jak paw zadufana kroczy głupota

 

W odwiecznym istot ludzkich orszaku

W odwiecznym istot

ludzkich orszaku

w awangardzie jak paw

zadufana kroczy głupota

tuż za nią rozpychająca się 

     P   Y  C  H   A

zapominając zupełnie, 

o tym, że kluczy przed upadkiem

w ariergardzie są jeszcze:

egoizm, egocentryzm, tępota

smutny to orszak,

a mogłoby być pięknie,

gdyby nie ludzka chciwość,

gdyby nie ludzka głupota

człowiek człowieka depcze,

okrada-jak lis po ofiarę się skrada

taki ważny w swej bezczelności,

a tak maluczki w wiedzy i wyobraźni

człowiek na człowieka poluje

kłamie, knuje, dołki pod drugim

człowiekiem podkopuje

taki ważny, odważny, a boi się

sam siebie, nie zna swojej jaźni

często wybiera waśnie,

aniżeli życie w przyjaźni

               https://pixabay.com/pl/photos/pojazd-weselny-doro%c5%bcka-zabytkowa- 1355517/