z loterią kojarzy się los

 

ZAWSZE WYBÓR

Czasem z loterią
kojarzy mi się los
więc myślę
zły czy dobry fant
jednemu łza
drugiemu żart
na karuzeli zdarzeń
kręci się diabelski młyn
na pojedynek wzywa życie
rusza zegar twojego ja
sekundant sprawiedliwy
Wybierasz broń do walki
jest piękna polana
świeci słońce              
albo pada deszcz
masz do wyboru:
sławę, chwałę,
normalność, cień
wybieraj!
Wchodzisz albo schodzisz
z pola walki
nie podnosisz rękawicy?

http://www.dobroni.pl/rekonstrukcja-zdjecie-wieksze,76405

takie jest życie...

 

Tak szybko ucieka
nam życie

Tak szybko wszystko przemija...AR

Tak szybko ucieka nam życie

Tak szybko wszystko przemija...AR

Sprinter z niego        
nie lada gratka
ty pędzisz
ciągle do przodu
A jeśli już nawet
przystaniesz
To nie wiesz
Czy dzisiaj?
to było wczoraj?
A wczoraj?
Może dzisiejszym snem
Jawą,
na pewno jesteś Ty
Więc chwytaj każdy dzień
Idź do przodu, mimo ...
Realizuj marzenia
Goń za szczęściem

Wiem, że nieraz jest ciężko. Są niepowodzenia, upadki. Jakże często bolesne. Wiem... sama tego doświadczyłam. Ale...zgodnie z piękną myślą Konfucjusza:  

Naj­większym po­wodem do chwały nie jest to, że nig­dy nie upa­damy, ale to, że pot­ra­fimy się po upad­ku podnieść. 

Takie jest życie. Upadamy, wstajemy. Uczymy się żyć. Tylko chciejmy żyć, chciejmy wstawać. Chciejmy wyciągać właściwe wnioski. Takie jest życie. 

"Będę popełniała błędy.
Będę odnosiła sukcesy.
Będę czuła że żyję"  - Nicole Kidman

Jonasz Kofta napisał taki piękny wiersz pt." Trzeba marzyć"

A oto fragment tego wiersza:

[ ...]  Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć [...]    - Jonasz Kofta

A więc nie bójmy się marzeń...
nie lada gratka
ty pędziszTakie jest życie. Upadamy, wstajemy. Uczymy się żyć. Tylko chciejmy żyć, chciejmy wstawać. Chciejmy wyciągać właściwe wnioski. Takie jest życie. 

"Będę popełniała błędy.
Będę odnosiła sukcesy.
Będę czuła że żyję"  - Nicole Kidman

Jonasz Kofta napisał taki piękny wiersz pt." Trzeba marzyć"

A oto fragment tego wiersza:

[ ...]  Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć [...]    - Jonasz Kofta

A więc nie bójmy się marzeń...

raduj się życiem, troski przeganiaj w cień!

Na świecie jest dobro i zło

jest radość, smutek i ból

jest człowiek, co lubi rządzić

                                  pixaby-darmowe zdjęcia

czasem jak dobry, a czasem

jak okrutny, barbarzyński król

są złote łany zbóż i purpurowe

                                 wstęgi zórz

dnie pracowite, noce snem obfite

jest świat szeroki i czas, co nie zna zwłoki

więc co dzień doceniaj życia uroki

raduj się życiem, troski przeganiaj w cień!

                      Forget Me Nots Skorpion Ziół - Darmowe zdjęcie na Pixabay

nie warto smęcić... nie trzeba się poddawać, dawać "satysfakcję" wrogom...

 

Zawsze idź do przodu

Zawsze idź do przodu,
aż po horyzont, aż po kres.... 
łatwiej z dobrym nastawieniem,
niż z nosem "na kwintę" 
nie warto smęcić...
nie trzeba się poddawać,
dawać "satysfakcję" wrogom...
trzeba mądrze walczyć o swoje,
trzeba brać LOS w swoje ręce,
nie warto poświęcać czasu, energii...
ludziom, którzy;
nie rozumieją ciebie
którzy są egoistyczni i podli...
nie daj się krzywdzić
ale i innych nie krzywdź...

nie potępiaj i nie pozwól, 
by inni cię potępiali...,
by z ciebie szydzili...

„Nasza największa chwała nie leży w tym, by nigdy nie upaść, ale w tym, by podnieść się za każdym razem, gdy upadniemy.”

takie sobie romantyczne...

Zakochałam się w tobie

jak dziewczę

och, jak ja cię kochałam

kocham cię jeszcze!

miłość ta łagodną jest

raz tkliwą, to znów burzliwą jest!

na owe czasy trochę staroświecką,

ale nade wszystko urokliwą

czasem raduje, czasem zaboli

ponoć stałość uczuć hartuje

dlatego to trwa, tak sobie swawoli

mimo naszej w zmienności silnej woli

wartko płynie czas, raz w oku iskierka, raz łza

raz radosna kraina, a raz cienista dolina

zdrowia, spokoju i sił, by przejść do kolejnego etapu prozy

 

w morzu ludzkich łez

 Alternacja

W żarliwości uczuć

chłód serca

nie znajduje miejsca

W bezkresie trwania

śmierć jest nierealna

Wobec przysiąg wierności

zdrada jawi się

idiotycznym przypadkiem

W morzu ludzkich łez        

szczery uśmiech

to perła pereł

A jednak...

zdrowych i spokojnych!

Życzę zdrowia, spokoju, normalności. Pamiętajmy, że jesteśmy ludźmi, a CZŁOWIEK niech brzmi dumnie! Wszystkiego DOBREGO!

                                     spokoju i rozsądku- życie krótkie jak lot motyla

       

                     

zrozumieć mowę drzew

 

Gdybym tak mogła.. zrozumieć mowę drzew...

DRZEWA. Są piękne, dają schronienie, kryją w sobie tajemnicę....Lubię patrzeć na drzewa, słuchać szumu ich gałęzi, szeptu     spadających jesienią liści.... Patrzę tak na nie i myślę o czym one myślą..... Są bardzo silne, czasem łamią się - jak MY - LUDZIE... 

..lubię patrzeć na drzewa...AR-Alicja Rupińska

          DRZEWA

Kiedy jest mi
smutno i źle
myślę o drzewach
Widzę, jak rozplatają
swoje włosy
słonecznym dniem
zmęczone zaś
śpią głębokim snem
Rankiem
spowite siwą mgłą
pochylają się do siebie
mówią coś szeptem
Co?
Nie wiem
Gdybym tak mogła...
zrozumieć ich mowę
poznać to...
co im już jest znane
Chcę kąpać się w słońcu
radzić sobie z szałem wichrów
burzą i gradem deszczowych łez
i nauczyć się godnie 
umierać
tak, jak one 
potrafią też

Wiosenne dekoracje - szybka metamorfoza salonu. ABC DOMU - GREEN CANOE.

Wielki Czwartek- czas zadumy, rozrachunku, a i pokajania się.

 Dzień dobry!

Witajcie w Wielki Czwartek. Dzisiaj, mimo zabiegania, trosk życia codziennego warto i trzeba znaleźć chwilę na refleksję. znaleźć czas dla siebie, wsłuchać się w samego siebie; popatrzeć na zachowania innych, przeanalizować co nie co, poszukać źródeł informacji; odrzucić konsumpcjonizm, idolatrię, pokłonić się nad tym, co ludzkie czyli nad człowiekiem, słowem mówiąc nad samym sobą. My wszyscy "składamy " się na zespół, tworzymy społeczeństwo. Zastanówmy się nad tym; czy zawsze i wszędzie jesteśmy li tylko ideałem "stąpającym" po tej ziemi? czy ci, których uważamy za "idoli" są bez skazy? Czy pamiętamy jeszcze o takich cechach jak: indywidualizm, uczciwość, honor, poświęcenie itp. pamiętamy o tradycji? o korzeniach? czy potrafimy cieszyć się małymi sprawami składającymi się na nasze życie? czy widzimy jeszcze w drugim człowieku człowieka? tak, tak.. nie tylko jego materię; kilka mieszkań , domów i wypasione auta na stanie? Przepędźmy pychę, egoizm , zarozumialstwo, zaprośmy do siebie lepsze cechy ludzkie, a i myślmy racjonalnie, rozsądnie, analizujmy i szukajmy wiedzy, bądźmy krytyczni, twórczy i nieleniwi...

W pędzie życia trzeba i warto zatrzymać się na chwilę, zadumać się, przeanalizować, wyciągnąć właściwe wnioski, a i czasem "pokajać " się trzeba. Życzę zdrowia, spokoju, właściwego pojmowania życia, spraw i sytuacji ludzkich.

https://pixabay.com/pl/photos/anio%c5%82-skrzyd%c5%82o-m%c3%b3dl-si%c4%99-2545130/#comments

                                 
                                    Buddyzm Mnich Świątynia - Darmowe zdjęcie na Pixabay

dzień potrzebuje zmierzchu, noc brzasku...

 

                                             Do Ciebie...

Tęsknię do Ciebie...

Kiedy gasną dni

Kiedy budzą się sny

Kiedy marzenia się rodzą

Tęsknię do Ciebie...

Jest dzień i noc

Jest praca i odpoczynek

Jest cisza i krzyk

Jestem JA i TY

Brakuje mi CIEBIE...

Jest kres życia na ziemi

Jest sen wieczny w niebie

Brakuje mi Ciebie...

Jest cnota i grzech

Jest pokuta i żądza

Pragnę CIEBIE...

Jak deszczu

ziemia gorąca

Dzień potrzebuje

zmierzchu

noc – brzasku

ja potrzebuję

twoich oczu blasku...

https://pixabay.com/pl/serce-r%C3%B3%C5%BC-panna-p%C5%82atk%C3%B3w-czerwony-1271210/

w życiu musi być bilans zysków i strat

Witam serdecznie, wiosna tylko w kalendarzu; zimno, smutno..

Życzę dużo zdrowia, cierpliwości i lepszych dni.

Dzisiaj takie tam sobie mini rozważania na temat: 

co by było, gdyby...?

Czym byłby dla nas świat?

gdyby nie było nas?

wspólnie przeżytych lat

naszego życia historii

spisanych dat

czym byłoby nasze życie?

gdyby nie było bilansu

zysków i strat?

pewnie byłaby nuda i pustka?

Kwietna Niedziela

 

Niedziela Palmowa-Kwietna Niedziela

http://www.polskokatolicki.pl/RODZINA/2001_04/bazie1a.jpg

Link do opisu: http://lukowicatomy.pl/wielkanoc-w-literaturze-i-zwyczajach-cz-1-niedziela-palmowa/

http://oczamiduszy.pl/wp-content/uploads/2016/03/Michal-Elwiro-Andriolli-Niedziela-Palmowa.jpg

W tym dniu Kościół obchodzi pamiątkę uroczystego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy na osiołku. Motyw ten bardzo szybko został wykorzystany przez duchownych, zaczęli oni organizować barwne procesje Niedzieli Palmowej z udziałem wiernych. Na bazie tej uroczystości wyrastają misteria o charakterze teatralnym. Najczęściej w rolę Chrystusa wcielał się duchowny, kleryk lub jakaś znaczniejsza osoba. Najbardziej teatralne czynności wykonywali młodzi klerycy lub żacy, którzy odgrywali rolę jerozolimskich dzieci. Śpiewali oni słowa przynależne im z tekstu ewangelicznego, rzucają kwiaty, rozścielając przed osiołkiem szaty, wychodząc na wysokie miejsca niby drzewa, aby odśpiewać hymn hosanna. W późniejszym czasie pojawia się kapłan, najczęściej był to proboszcz, który uderzał gałązką palmową Jezusa lub krzyż wygłaszając stosowne proroctwo. Następnie wokół procesji narosły kolejne tradycje i to niezbyt chlubne, mianowicie po pobożnych oracjach młodzieńcy recytowali wiersze o najrozmaitszej treści i wcale niezwiązanej z liturgią. O czym pisze m.in. Jędrzej Kitowicz:

Opisu obyczajów za panowania Augusta III:

„Gdy dzieci skończyły swoje perory, wysuwali się z tyłu na czoło doroślejsi chłopakowie, a czasem i słuszni chłopi, ubrani po dziwacku za pastuchów, za pielgrzymów, za olejkarzów, za żołnierzy, przyprawując sobie brody z konopi albo z jakiej skóry sierścią okrytej, kożuchy futrem do góry wywróciwszy. Ci zaś, co żołnierzy udawali, na głowie mając infuły z papieru wyklejone, obuch drewniany usmolony w ręku, z kart grackich zrobione flintpasy i ładownice i szablę przy boku drewnianą; którzy nie mieli wąsów i brodów, robili sobie z sadzy z tłustością zmięszanych pręgę wzdłuż nosa, drugą wzdłuż brody i dwie pod nosem w górę zakrzywione na kształt wąsów. Każdy z tych oratorów prawił perorę do postaci, jaką wziął na siebie, przystosowaną, z samych śmiesznych wyrażeń ułożoną. Po odbytych w kościele perorach rozbiegali się ci wszyscy oratorowie, tak palmowi, jako też obuchowi, po domach, po szynkowniach i nawet po pałacach, gdzie tylko wcisnąć się mogli, prawiąc wszędzie głosem natężonym i bijąc co trzecie słowo obuchem w ziemię lub laską pielgrzymską wytrząsając ku audytorom swoim perory w kościele powiedziane, a pielgrzymi na dowód peregrynacji swojej różne osobliwości z torby wyjmując i pokazując zęby końskie, kołtony, czapczyska, boty zdarte, ogony bydlęce i inne tym podobne rupiecie z śnieci wywleczone”.

nic nie dzieje się przypadkiem...

Nic nie dzieje się przypadkiem

człowiek często gubi czujność żurawią,

a los wścibski skrada się ukradkiem

kiedy człowiek przybrał już postawę pawią

nie przewiduje, że życie jest zagadką niełatwą

Przeznaczenie puka do naszych drzwi

łaska pańska na koniu się pstrzy

droga do celu jest najważniejsza

człowiek mylnie sądzi, że materia od niej ważniejsza

Niedaleko człowiek zajdzie,

jeśli własnych korzeni w sobie nie odnajdzie

nie będzie szczęśliwy ten, kogo ogarnęła pycha

zimne otrzeźwienie dziką gorączkę do kąta spycha

Różne są koleje losu

raz fortuna daje obficie,

a innym razem skąpi trzosu!

                       https://pixabay.com/pl/photos/liliowy-kosz-kwiat%c3%b3w-kwiat-zak%c5%82ad-3366467/

Poeci

pamiętać warto i trzeba o swoich korzeniach

 

"Nie powinniśmy odejść z tej ziemi nie zostawiając śladów, które polecać będą naszą pamięć potomności" - Napoleon Bonaparte-

Z pewnością TRADYCJA ( zwłaszcza ta dobra, godna naśladowania), to piękno, które trzeba chronić i przekazywać. Urodziłam się i wyrosłam na Ziemi Dobrzyńskiej, ziemi, którą nazywają Dobrą Ziemią. Tam, podobnie jak i w wielu innych regionach Polski ludzie pielęgnują tradycję, przekazują ją z pokolenia na pokolenie. Dzisiaj właśnie jeden z przykładów, a takich na tej ZD jest więcej.

Chcą i potrafią czerpać z tradycji. Pielęgnują ją i z dumą przekazują innym.


We Włęczu nad Wisłą przedstawiono inscenizację tradycyjnego dobrzyńskiego wesela. Były ludowe tańce i tradycyjny posiłek polski.

Zdjęcie:www.google.pl

"Tradycja to piękno, które chronimy, a nie więzy, które nas krępują" cyt. Ezra Pound (amerykański poeta). Tradycja pokazuje nam, jak żyli nasi przodkowie. Trzeba ją znać, a przynajmniej wypadałoby. Wielu Polakom wydaje się, że wszystko co z tego świata, który się tak otworzył szeroko przed nami, jest lepsze od tego, co mamy u siebie - w Polsce. 
W myśl przysłowia: "cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie co posiadacie". Poczucie tożsamości, przywiązanie do jakiegoś miejsca, to nie wstyd, a raczej siła. To świadomość, że skądś jesteś. Nie jesteś człowiekiem znikąd. Warto mieć wiedzę, umieć odróżnić po gwarze Ślązaka od Kaszuba czy górala. Warto by było wiedzieć, jak wygląda np. strój kurpiowski, podhalański czy dobrzyński. 

Strój dobrzyński-zdjęcie:www.google.pl

Spotkania z tradycją
we Włęczu

Ta malowniczo położona wieś nad Wisłą, niedaleko Osieka tętni życiem. A wszystko to za sprawą tamtejszych społeczników. Spora kiedyś osada, dziś składająca się zaledwie z kilku domostw. Jednym z nich jest zabytkowa drewniana, mennonicka chata z końca osiemnastego wieku. To o jej zachowanie walczyli społecznicy Czernikowa i Osieka. Udało się im ocalić ją nie tylko od zapomnienia, ale sprawić, by chata i okolica tętniła życiem. By tak, jak drzewiej bywało...

Strój dobrzyński. Zdjęcie ze strony www.sgzd.com

Pasjonaci z Czernikowskiego Stowarzyszenia "CZYŻ-NIE" z Dariuszem Chrobakiem (historykiem, poetą, Dobrzyniakiem i Dobrzynianinem - tak sam o sobie mówi) znani są ze swej aktywności. Swoim pozytywnym działaniem wręcz "zarażają" innych. W organizację imprez włącza się społeczność lokalna, a przede wszystkim młodzież. To dzięki działalności takich ludzi miejscowe zwyczaje zostały zachowane. Dwa lata temu w zabytkowej chacie przedstawiono incenizację "Dziadów" cz. II - Adama Mickiewicza.

Link:http://pl.blastingnews.com/spoleczenstwo/2015/10/chca-i-potarfia-czerpac-z-tradycji-pielegnuja-ja-i-z-duma-pokazuja-innym-00597267.html