to pytanie, które zadaje sobie wielu z nas. Ja też, a zwłaszcza wtedy, kiedy spotykam ludzi, którym pomogłam czy pomagam wciąż, a ten ktoś zachowuje się podle, bezczelnie itd. Racjonalizm mówi; zostaw go, on i tak się nie zmieni. Faktycznie, marne szanse na zmianę...
Takich ludzi wokół sporo i jeśli weźmie się ich pod "przysłowiową lupę" to są albo udają takich zagubionych, takich przez wszystkich skrzywdzonych; ojej, ojej-jeśli się takiemu uwierzy, to jesteś zgubiony...to przeważnie dwulicowi, wyrachowani cwaniacy.
Po co poruszam ten temat? ano to jeden z ważniejszych aspektów naszego życia, to też nauka i pewnego rodzaju sztuka właściwej oceny drugiego człowieka, a z pewnością zachowanie dystansu do tego typu toksycznych osób i sytuacji. Niestety, z takimi mamy do czynienia w życiu. Piękna jest poezja, ale życie to przede wszystkim proza, a ta różną jest. Mówią; życie jest brutalne, albo ty kogoś albo ten ktoś ciebie.. to smutne, że tak jest. Ludzie - niektórzy zachowują się gorzej jak niegrzeczne drapieżne zwierzęta.
"Ludzie w głębi serca lubią zabijać. I zabijają się, póki się nie zmęczą. Kiedy się zmęczą, trochę odpoczywają, a potem znowu zaczynają się zabijać. Tak już jest. Nikomu nie można ufać i nic się nie zmienia. Dlatego nie ma rady. Jeżeli ci się to nie podoba, lepiej uciec do innego świata." https://cytatybaza.pl/cytaty/o-czlowieku-ludziach/ Haruki Murakami https://cytatybaza.pl/cytaty/o-czlowieku-ludziach/
"Teraz, gdy już poznałem się na ludziach, wolę psy"
- Fryderyk Wielki II
Swoją drogą, ja też wolę psy. Ludzi normalnych pojmujących właściwie takie wartości jak: uczciwość, honor .. jest już jak na lekarstwo. Znaleźć takiego, to szczęście.
Aleksander Świętochowski ps. "Poseł prawdy" pisał:
"Ludzie powinni się mierzyć duszami, a nie kieszeniami".
Niestety, współczesny człowiek - "ofiara" nadmiernego konsumpcjonizmu gubi ludzkie cechy, ideały. Sprintem, po "trupach" do celu, a cel? jak najwięcej i najszybciej dla siebie i swoich jak dzikie zwierzę. Ja rozumiem dążenie do czegoś, osiąganie szczytnego celu, ale tak normalnie i uczciwie, a nie na "skróty".
Smutne to i żałosne jak patrzysz na kogoś tzw. przedstawiciela współczesnego "nowo-bagackiego", który przed transformacją jeszcze dajmy na to byki hodował i na nich robił interesy, chodził w gumofilcach i na głowie nosił przekrzywiony beret, a teraz aspiruje do miasteczkowej elity. Rzeczywiście patrząc na takie elity, to aż bolą jelita. Swoje bogactwo mierzą ilością kupionych i to jeszcze jak najbardziej "okazyjnie" mieszkań, domów, działek i samochodów. Mało tego, najchętniej jeszcze by odebrali innym kolejne mieszkanie, kolejną nieruchomość, bo oni muszą mieć więcej i więcej - paranoja, tylko czyhają jak dzikie zwierzę na łup. Takie sytuacje istnieją nawet w rodzinach, niestety. Kłótnia o schedę po rodzicach czy rodzeństwie. Ależ oni są butni, zażarci...no cóż jak rozum odbierze, a da egoizm, bezczelność w wymiarze ponadnormatywnym, to tak się dzieje. Żrą się jak dzikie bestie, a później ubiorą się nawet w drogie ciuch, nie zawsze gustowne i stosowne na okazje, wsiądą w te wypasione autka, a jeszcze na mszę do kościoła i wydawałoby się, że wszystko ok. hm... nic bardziej mylnego. Smutne też, że coraz bardziej i powszechniej takie jednostki nawet mają pseudo uznanie, no bo dają pracę - mniej płatną ale dają , no bo....itd. wiedząc, że w takim małym miasteczku- czy innym miejscu jest trudno o pracę. O...tu jest poletko do popisu.
Człowiek potrafi być podły-nie generalizuję jak ze wszystkim, ale niestety tak jest. Ci, którzy się tak podle zachowują zapomnieli się w swych zwierzęcych zapędach, gubią człowieczeństwo. Czy się obudzą? Co ich powstrzyma? Czas pokaże, a los- zwłaszcza tych, których dotknie cierpienie ostudzi co niektórych.
darmowe zdjęcia pixaby