trzeba brać los w swoje ręce

 

Zawsze idź do przodu

Zawsze idź do przodu,
aż po horyzont, aż po kres.... 
łatwiej z dobrym nastawieniem,
niż z nosem "na kwintę" 
nie warto smęcić...
nie trzeba się poddawać,
dawać "satysfakcję" wrogom...
trzeba mądrze walczyć o swoje,
trzeba brać LOS w swoje ręce,
nie warto poświęcać czasu, energii...
ludziom, którzy;
nie rozumieją ciebie
którzy są egoistyczni i podli...
nie daj się krzywdzić
ale i innych nie krzywdź...
nie potępiaj i nie pozwól, 
by inni cię potępiali...,
by z ciebie szydzili...

„Nasza największa chwała nie leży w tym, by nigdy nie upaść, ale w tym, by podnieść się za każdym razem, gdy upadniemy.”
                             Ralph Waldo Emerson

  darmowe zdjęcia pixaby

opustoszały nadmorskie plaże

 Opustoszały nadmorskie plaże...

Zostały wspomnień bagaże...
Jarzębina jeszcze troszeczkę..
kusi urokiem czerwieni
Natura wabi zapachem
           JESIENI
Coraz mniej złotych promieni
W labiryncie codziennych spraw
zatrzymaj się na chwilę
      Spójrz...
zobaczysz piękno
 pożółkłych liści i traw
                    Pomyśl...
szybko płynie czas...
Jesteśmy My
są liście, jest trawa
Kiedyś już tu
nie będzie nas....

Ciesz się tą chwilą...

Foto. AR - Alicja Rupińska

z pozdrowieniem

 Na  wszystkich  dworcach

na lotniskach całego świata
najwięcej  radości ze smutkiem
się splata...
Dla spragnionych siebie
dla  starganych tęsknotą
zmożonych wędrówką 
uczuć, myśli, pragnień
pożądań...
dworce i lotniska
areną szaleństw 
dozgonnych obietnic
romantycznych
słów przysięgi są...
Mijają lata
radość powitań
ze smutkiem rozstań 
się splata...
dworce i lotniska
wierny świadek
arena romansów
losy kochanków
zaklęte w życia księgi
tyle radości
tyle smutków,
tyle mitręgi...

https://pixabay.com/pl/photos/lotnisko-brama-lot-1659008/

Hej człowieku! zatrzymaj się choć na chwilę

 Witajcie   serdecznie.  Skończył się lata czas.

Nadeszła JESIEŃ, czas też na refleksję, zadumę...nad samym sobą, nad  światem, nad człowiekiem...

Jak każdy  z nas  spotykam   w   życiu  różnych ludzi.
Niektórzy  robią  wrażenie" - świetni, kreatywni, dobrzy itd....
po prostu  - człowiek  znaczy człowiek-niestety  bywa też, że ..nie wiadomo czy postępują tak podle, bo zapomnieli się, że ich  posłannictwem jest bycie człowiekiem i to nie tylko  z nazwy ale i też z zachowania...???
Dlaczego tak? Może  nie potrafią  sami ze sobą  "dojść do ładu"?

Hej człowieku!

Dobrze
człowiekowi jest  wtedy
kiedy  sam ze  sobą się brata 
kiedy zamiast z głupotą,
to z rozumem się swata

Niestety,
często  tak bywa,
że  człowieka zaślepia pycha
bezczelność i buta
normalność i grzeczność
do kąta spycha 

Źle z człowiekiem się dzieje 
gdy rozsądku brakuje
rozum  zawodzi,
a durnota powszednieje
Oj, źle z człowiekiem
się wtedy dzieje! 

Hej TY  człowieku!
nie bój się nauki 
życia niełatwych dróg!
porzuć  mściwość!
okiełznaj swoją chciwość!
Czas od ciebie sprytniejszy
kres twojego życia wyznaczony
 Czasem wyrządzasz 
innemu człowiekowi
tyle  zła...
tyle  w tobie nikczemności
siejesz tyle smutku, zamiast radości

Hej człowieku!
zatrzymaj się choć na chwilę
pomyśl...przejdź  z rozumem na TY
Czyżbyś zapomniał, że... 
w obrządek  życia, sławy, chwały...
śmierć i tobie  jest  wpisana?

https://pixabay.com/pl/photos/jesie%C5%84-cmentarz-krzy

chwile szczęścia łap!

 W oceanie 

prozaicznych spraw
chwile szczęścia łap
chwytaj  marzenia
lecą na skrzydłach motyla
nie przegap ich
- to tylko chwila-
później znowu prozy tyle
Posłuchaj wiatru melodii
szeptu gwiazd, mowy rosy 
popatrz, jak piękne są wrzosy 
malwy, mimozy...
W oceanie prozaicznych spraw
zbuduj swój mały R A J
uśmiechaj się, uśmiechaj
nawet przez łzy ...
nie narzekaj, że czasem
smutno, źle, że nie jest N A J..
życie krótkie jest...
nieubłagany czas... 

https://pixabay.com/pl/photos/bratki-wrzosy-kwiaty-kolorowe-4501905/

 

jesień babim latem lśni...

Już jesień babim latem lśni

już w żółte szaty przystroiły się mimozy

kolorowo kwitną wrzosy

niektórym jeszcze lato się śni

Idzie Pani Jesień poprzez lasy

idzie Pani Jesień miastem i wsią

idzie parkową alejką

idzie ponad wątpliwość wszelką!

               https://pixabay.com/pl/photos/mimoza-%c5%bc%c3%b3%c5%82te-kwiaty-wazon-4253396/

Klucz

 

Dzisiaj wiersz "KLUCZ" pochodzi z tomiku pt:
" Latarnie marzeń w moim mieście".

Zgubione uczucie 
jak złamane skrzydło
p t a k a
chowa się przed deszczem
u c i e k a
by wrócić do słońca
Zranione szczęście 
uczy korekty
ślęczy nad rekapitulacją
w y z n a ń
Szuka odpowiedzi
na pytania, których
z a b r a k ł o
Proste kłamstwa
krzyżują człowieka
Kolejna miłość...
Kusi z -mar-twych-stanie...

https://pixabay.com/pl/photos/most-ogr%C3%B3d-japo%C5%84ski-%C5%82uk-park-53769/

Mozart

 

MOZART

W zaczarowaną podróż

zabrałeś mnie

"Czarodziejskim fletem"

Chylę czoło przed twoim geniuszem

Wielbię cię poezją-

posłuszną córą muzyki

Zaaranżowałeś mi

tajemnicze schadzki

łzy z uśmiechem

Jestem małym człowiekiem

Próbuję sprostać wyzwaniu

Improwizuję...

Ty byłeś lepszy

Czytałeś a vista

Cudownie improwizowałeś...

"Jowiszu kontrapunktu"

Przetrwaleś w gwiazdozbiorze

Viva, Viva grande Mozart

Wciąż czarujesz

akordami muzyki

Wybacz, że na spotkanie z twoim

Requiem wybiorę się innym razem

http://olx.pl/oferta/mozart-mistrzowskie-dziela-muzyka-plyta-
dvd-utwory-mozarta-ksiazka-cd-CID751-IDcfiiJ.html

W szafarskiego parku alejkach miło spędzisz czas przy Fryderyka dźwiękach...

 W Szafarni

W pradolinie rzeki Drwęcy

w małej wsi dobrzyńskiej ziemi

rozbrzmiewają mazurki

W szafarskiego parku alejkach

miło spędzisz czas

przy Fryderyka dźwiękach

"Lipa Chopina" – wakacje

z małym Fryckiem wspomina

- Ach Fryderyku, Fryderyku...

ty nasz mały chłopczyku

dobrze tu się u nas bawiłeś

kawę żołędziową ze smakiem piłeś

frywolnie spędzałeś czas

jako "małpa na koniu"

daleko nie pocwałowałeś

już lepiej poszło ci z "Kuryerem Szafarskim",

co go tak satyrycznie – "bez krępacji ozora"

redagowałeś...

Mijają lata....

w małej Szafarni

muzyka Chopina ze wspomnieniami

o małym Frycku się przeplata

Klawisze fortepianu Steinway & Sons

kłócą się, to znów się godzą

"Ciesz się, późny wnuku"

fortepian, co runął na bruku

wciąż gra...

Muzykę Chopina cały świat zna

"Zwiesz się razem: Duchem i Literą"

I "consummatum est"

Spełniło się...

Podobnie jak w Fidiaszu, Dawidzie

w Tobie – Szopenie -

doskonałość peryklejska jest

https://pixabay.com/pl/photos/fryderyk-chopin-znaczki-pocztowe-3084235/

...motyl - spóźniony piechur...

 

 Koniec lata


Gromada ptaków

przepłynęła po niebie
Zatoczyła ostatni krąg
nad łąką
- pożegnalny taniec lata -
Jeszcze raz
pokłoniły się podróżnym
trawy i liście
w żółte szaty ubrane
Hałaśliwy zegar
wyrwał mnie z zadumy
- smutne wahadło czasu -
Cicho cykał świerszcz                
Zabłąkana mucha     
przycupnęła na lampie                   
Wtórował jej motyl
- spóźniony piechur -
Spojrzałam w okno
czarna peleryna nocy
otuliła moje ciało
Kochany
tak bardzo potrzebuję
Twoich ramion

http://www.pnbt.com.pl/czy_pasikonik_jest_swierszczem-198,1328,612

http://www.stara.strefaminsk.pl/strefa-informacji/661-dlaczego-ptaki-lataja-w-szykach.html

 Anemony

Kiedy rodzi się miłość

słychać muzykę...

serce, szalony wirtuoz

serenady gra

splatają się dłonie...

tańczą myśli...

grzech stroi się w szaty

boskiej rozkoszy

Szczęście jak wino smakuje

Kiedy rodzi się miłość...

Ja – to – MY

W garderobie uczuć

czasem zły krawiec

zamieni suknię lata

na szary płaszcz jesieni

milknie wtedy muzyka

umiera miłość...

W ogrodzie życia

pokornie wdychamy

woń anemonów...

https://pixabay.com/pl/bush-windröschen-jaskrowate-1383833/

chwila zadumy

 

z pozdrowieniem ...

 Jedno jest słońce na niebie

Każdy z nas ma swój zamknięty świat

W kalejdoskopie zwykłych zdarzeń

Czasem trafiamy na siebie

Wtedy w rzeczywistości przekształcamy

strefę naszych marzeń

Dzień płynie za dniem           

Jawa staje się snem

czasem spełnia się sen

Tak daleko nam do siebie

Dzielą nas myśli, uczucia

Rozpaczliwie szukamy zrozumienia

Dłonie szukają dłoni

Pożądamy

Żądamy

Oczekujemy!

.......................

Czasem następuje integracja

Życzę Wam Wszystkim wszystkiego dobrego!

Więcej optymizmu, aniżeli sceptycyzmu!

Zamiast cynizmu, egoizmu, buty, czasem zbyt "łatwej" 

i nieprzemyślanej krytyki innych, zwykłego zarozumialstwa -życzę , proponuję chwilę zadumy-refleksji nad sobą, nad własnym JA.

       "Świat nie jest taki zły, Świat nie jest wcale mdły, Niech no tylko zakwitną jabłonie, To i milion z nieba ... - to słowa piosenki Haliny Kunickiej. Rzeczywiście .. . świat nie jest taki zły...tylko my – ludzie - czasem zachowujemy się nie zawsze fair play ...

foto. Alicja Rupińska

dla potomnych ...Władysław Orkan

 

Władysław Orkan (1875-1930)

Witajcie serdecznie w po - świąteczny czas (wakacyjny). Za oknami wieje wiatr - nad morzem nawet bardzo..., pada deszcz. Na wolną chwilę proponuję raz jeszcze wspomnienie Orkana - tym razem zacytuję fragment z książki autorstwa Anny Skoczek zatytułowanej "Biografie przełomu"-Mały leksykon końca XIX i początku XX wieku, wyd. Nowohuckie Centrum Kultury, Kraków 2000.

http://static.panoramio.com/photos/large/26848036.jpg

" Ten "pieśniarz krainy kęp i wiecznej nędzy" - jak go określił Julian Krzyżanowski - jest pisarzem dziś w zasadzie zapomnianym.
Urodził się 27 listopada 1875 w Porębie wielkiej, w malowniczej wiosce w Gorcach, w rodzinie góralskiej. Właściwie nazywał się Franciszek Ksawery Szmaciarz. Nazwisko to zmienił w 1898 roku na Smreczyński - Orkan t jego literacki pseudonim. Ojcem jego był Maciej Szmaciarz, matką Katarzyna ze Smreczaków. Miał starszego brata Stanisława, który był biologiem i młodszą siostrę - Mariannę. W latach 1884 86 pobierał nauki w szkole w Porębie Wielkiej, by następnie kształcić się w szkole klasztornej zakonu cystersów w Szczyrzycu (1886-88) i Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. Nad przebiegiem edukacji syna czuwała matka. Przywiązywała ona do tego wielką wagę, w wykształceniu wiejskiego dziecka widząc przyszłość i drogę awansu społecznego. Sama była półanalfabetką, ale była osobą o dużym wdzięku, kulturze osobistej i wielkiej życzliwości. Drukowała w ówczesnej prasie swoje opowiadania. Jej życiową postawą i determinacją, jaką wykazywała, by dzieciom zapewnić byt, a Franciszkowi wykształcenie - był oczarowany Ignacy Maciejowski - Sewer. Katarzynę ze Smreczaków Szmaciarz uczynił bohaterką swojej powieści "Matka".
     W gimnazjum w Krakowie Orkan ujawnił swe zainteresowania literackie. Redagował szkolną gazetkę, a w czwartej klasie powstały już debiutanckie, poematy, obrazki sceniczne.. Pierwsze utwory ukazały się drukiem w 1895 roku w "Diable". Były podpisane pseudonimem, który dziś jest bardziej znany od jego prawdziwego nazwiska.W rok później przyszły pierwsze pochwały. W konkursie na dialog; wśród jury zasiadali Adam Asnyk, Michał Bałucki, Ignacy Maciejowski, otrzymał nagrodę za utwór "Cmentarna noc". W tym samym roku wyszedł drukiem (koszt nakładu poniósł sam autor) romantyczno -patriotyczny poemat "Nad grobem Matki. Dumania".[...]
     [...] Stanisław Pigoń - odkrywca Orkana  [....] ...W istocie Orkan pisarz, który wyszedł ze wsi i pozostał jej wierny, biedę znał z autopsji. Przedstawia tematykę chłopską jakby od środka, od wewnątrz. To, że w sportretowanych bohaterach mógł odnaleźć kawałek własnego losu, to że znał uczucie głodu, poniżenia, bo i jemu czasem brakowało chleba lub przyszło zmagać się z przeciwnościami; ów autentyzm przeżycia i wymiar świadectwa, obecny na kartach powieści decyduje o odmienności warsztatu literackiego "pieśniarza krainy kęp i wiecznej nędzy".
[...] Piewca Gorców uprawia tez twórczość publicystyczną. Najbardziej znane są "Listy ze wsi", drukowane w krakowskim "ilustrowanym Kurierze Codziennym". Były bardzo poczytne, Dawały wszechstronny obraz stosunków międzyludzkich i problemów polskiej wsi. [...]
     
    [...] Orkan zmarł nagle 14 maja 1930 roku. Nie zdążył odebrać przyznanej mu nagrody literackiej. Pochowano go na cmentarzu Rakowickim. Zwłoki przewieziono następnie i złożono na zakopiańskim cmentarzu.[...]


[...] Mirosława Puchalska tak podsumowała twórczość Władysława Orkana: "Pozostał do dziś pisarzem o wyjątkowej szerokości spojrzenia na sprawy wsi polskiej. Tak jak Reymont czy Kasprowicz, pozostawił on przejmujące dokumenty chłopskiej krzywdy, ale wyciągnął śmielsze niż oni wnioski ideologiczne. Pokazał wg słów Brzozowskiego "rodzenie się duszy w chatach" stworzył bohatera - buntownika i przywódcę. Umiał zarazem nadać własny koloryt obrazowi przedstawionego świata(...). 
     Język pisarza odkrywa nieznane funkcje wyrazowe gwary(...).
W swym całokształcie twórczość Orkana stanowi oryginalną realizację możliwości artystycznych Młodej Polski".

Anna Skoczek, "Biografie przełomu. Mały leksykon końca XIX i początku XX wieku", strony: od 106 do 113.