Patrząc na morze
nie widzę jego kresu,
a on gdzieś tam jest
żyjąc nie znam końca
życia biegu,
a ono nastąpi
ufając ludziom
częstokroć doznaję
cierpienia
człowiek, niby dobry,
a zmory wyłażą z jego cienia
współczesny człowiek odwykł
od spaceru sumienia
uczciwość, poświęcenie, pokora
idą drogą zapomnienia
