Witajcie!
Dzisiaj odrobina refleksji -
"Medytacje o życiu godziwym" / Tadeusz Kotarbiński/
[...] Cokolwiek wszak zamierzamy czynić, jezeli zamierzenie
ma być rozumne, winniśmy czynić dobierając odpowiednie
środki do akceptowanych celów.
Cel, sens życia.
Nie po to sieje rolnik, aby jego plony zżarła do cna
chmara szarańczy. nie takiego potrzebujemy prawa
w naszych kodeksach, które by naśladowało sławetne
prawo dżungli, gdzie równowaga współżycia jest wyznaczona
w ten sposób, że poszczególne gatunki dbają o siebie kosztem
innych i gdzie niszczenie życia przez życie jest kardynalną życia zasadą.
Cóż twierdzą fataliści?
Twierdzą krótko i węzłowato, że od niczyich działań nic w przyszłości nie zależy, ponieważ wszystko jest z góry wyznaczone przez przyczyny wcześniejsze od naszych postanowień; po cóż więc działać, skoro wszelkie
nasze postanowienie będzie bądź zbędne, bądź daremne.
Realizm praktyczny
Mierz siły na zamiary, nie zamiar wedle sił, jeżeli brać
je w sensie dosłownym.
Rozum do tego jest potrzebny i charakter,
odpowiednie, kulturowe usposobienie woli. A są to cechy
swoiste człowieczeństwa, cechy znamienne dla natury ludzkiej
niejako, jeżeli wolno użyć tego slowa w takim kontekście. I tak jedynie rozumiane hasło życia zgodnego z naturą nadaje się do przyjęcia dla człowieka, który pragnie naprawdę być człowiekiem.
W istocie rzeczy każdy z nas, niezależnie od kogokolwiek innego, odwołuje się przede wszystkim do własnego sumienia. Ono jest dla każdego z nas sędzią nad sędziami. Ono wydaje w każdej sprawie moralny sąd surowy, bezwzględny, ostateczny.