wtorek, 26 stycznia 2016

W LABIRYNCIE


Witam Was serdecznie.
Na wolną chwilę odrobina refleksji...

"Ciuteńkę" z "mojej drogi życiowej",
a ona była niełatwa...


Już od najmłodszych lat interesowało mnie to,
co się dzieje wokół mnie, a więc przede wszystkim:
człowiek, przyroda, świat, stosunek człowieka do
otaczającego go świata, stosunek człowieka do
innych ludzi. PS. wtedy myślałam jeszcze, że w życiu
ma zastosowanie jedna jedyna zasada:
CZŁOWIEK CZŁOWIEKOWI JEST CZŁOWIEKIEM
       a musiałam poznac też tę drugą, która brzmi:
HOMO HOMINI LUPUS ( est)
  ( człowiek człowiekowi wilkiem) 
Człowiek jako jednostka, człowiek w społeczeństwie i w świecie.

https://pixabay.com/pl/labirynt-zawi%C5%82o%C5%9B%C4%87-zielony-919271/
 "Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą;
        kazdy stanowi ułamek kontynentu, część lądu
        Jezeli morze zajmuje choćby grudkę ziemi
        Europa bedzie pomniejszona, tak samo
        jak gdyby pochłonęło przylądek,
        włości Twoich przyjaciół czy Twoją własną.

        Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie,
       albowiem jestem zespolony z ludzkością.
       Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon,
                                         bije on Tobie.

                     
Ernest Hemingway (z książki "Komu bije dzwon")

 Mnie też kiedyś "poplątał  los koleje drogi....


                 W  LABIRYNCIE


W labiryncie
 ludzkiego życia
dobry Bóg
zatrzasnął
szczęścia drzwi
Poplątał 
korytarze
poprzestawiał
drogowskazy
W świecie
naszych zakamarków
pełno
na przemian
śmiechu i łez
jarmarków
Stróże porządku
urlopują
Diabelskie moce
wciąż  w awangardzie
Wciąż człowiek
szuka
Wie,
ze przechytrzy go czas
Zastanawiam się
ile kłamstwa,
a ile prawdy
jest w nas?
                     
                            W labiryncie
                             naszych marzeń
                             Jest sporo
                             niespełnionych snów
                             Smutek mija
                             śnimy znów
                             Wciąż czekamy
                    na przewodnika
                    dusz

Wiersz pochodzi z tomiku pt.: "Spacer sumienia".

..nigdy nie wiesz komu bije dzwon_http://www.katedra-wawelska.pl/katedra-wawelska/dzwony-i-wieze-katedralne/wieza-zygmuntowska/